Wojna siedmioletnia była jednym z pierwszych konfliktów na tak wielką skalę w historii. Zaangażowane państwa toczyły walki nie tylko w Europie, ale i w swoich koloniach rozlokowanych w Amerykach, przez co zasięg walk był niemalże światowy.
W ich wyniku Wielka Brytania potwierdziła swój prymat kolonialny i zadała Francji bolesny cios, odbierając jej m.in. wartościowe kolonie w Indiach, które od tego czasu stały się „perłą w Koronie Brytyjskiej”. Wojna ta była też praktycznie kresem francuskiej obecności w Ameryce – po utracie Kanady i większości terenów ich resztki zostały ostatecznie sprzedane przez Napoleona Bonaparte Stanom Zjednoczonym.
Zwycięska wojna, nawet jeżeli nie przyniosła Prusom zysków terytorialnych, pozwoliła na zajęcie jeszcze silniejszej pozycji w Europie. Jeszcze do niedawna traktowane jak kolejne niemieckie pańśtewko, Prusy udowodniły swoją potęgę i determinacje do zostania jednym z ambitnych graczy na arenie politycznej. Z drugiej strony zniszczenia wojenne i kryzys gospodarczy spowodowany wojną spowodowały, że Fryderyk II nie angażował się już do końca swojego panowania w tak kosztowne wojny, nie chcąc zaprzepaścić z trudem osiągniętego sukcesu.
Wojna siedmioletnia była jednym z pierwszych konfliktów na tak wielką skalę w historii. Zaangażowane państwa toczyły walki nie tylko w Europie, ale i w swoich koloniach rozlokowanych w Amerykach, przez co zasięg walk był niemalże światowy.
W ich wyniku Wielka Brytania potwierdziła swój prymat kolonialny i zadała Francji bolesny cios, odbierając jej m.in. wartościowe kolonie w Indiach, które od tego czasu stały się „perłą w Koronie Brytyjskiej”. Wojna ta była też praktycznie kresem francuskiej obecności w Ameryce – po utracie Kanady i większości terenów ich resztki zostały ostatecznie sprzedane przez Napoleona Bonaparte Stanom Zjednoczonym.
Zwycięska wojna, nawet jeżeli nie przyniosła Prusom zysków terytorialnych, pozwoliła na zajęcie jeszcze silniejszej pozycji w Europie. Jeszcze do niedawna traktowane jak kolejne niemieckie pańśtewko, Prusy udowodniły swoją potęgę i determinacje do zostania jednym z ambitnych graczy na arenie politycznej. Z drugiej strony zniszczenia wojenne i kryzys gospodarczy spowodowany wojną spowodowały, że Fryderyk II nie angażował się już do końca swojego panowania w tak kosztowne wojny, nie chcąc zaprzepaścić z trudem osiągniętego sukcesu.