Biografia
Poeta urodził się 2 sierpnia 1898 roku w Warszawie. Pisał również utwory prozaiczne, eseje, pracował także jako dyplomata. Studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, następnie kształcił się w teorii i kompozycji w warszawskiej Wyższej Szkole Muzycznej. Przez jakiś czas studiował również prawo. Od 1920 roku należał do grupy literackiej Skamander, a od 1922 roku pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Jako dyplomata pracował w Chinach, Brazylii i w Persji. Baliński wiele podróżował po Europie, ale również Bliskim Wschodzie i Afryce.
W 1939 roku wyjechał do Rumunii, a następnie Paryża i Wielkiej Brytanii. Na przełomie lat 1939-1940 pracował Ministerstwie Informacji i Dokumentacji Rządu RP na uchodźctwie. Pracował również w MSZ w Londynie oraz na placówce w Czechosłowacji. Po zakończeniu wojny nie wrócił do kraju. W latach 50. związał się z Radiem Wolna Europa i Głos Ameryki. W okresie dwudziestolecia międzywojennego publikował w licznych czasopismach literackich („Skamander” czy „Wiadomości Literackie”) a po wybuchu wojny w prasie podziemnej.
W roku 1937 odznaczono go duńskim Krzyżem Oficerskim Orderu Daneborga. Rok później nadano mu Krzyż Komandorski Orderu Wazów. Stanisław Baliński zmarł 12 listopada 1984 roku w Londynie.
Twórczość
Najważniejsze tomiki poetyckie Stanisława Balińskiego to:
Wieczór na Wschodzie 1928
Wielka podróż 1941
Tamten brzeg nocy 1942
Wiersze zebrane 1927-1947
Wiersze emigracyjne (1981)
Peregrynacje. Poezje wybrane 1928-1981
Pisarz jest również autorem licznych opowiadań:
Miasto księżyców 1924
Talizmany i wróżby 1965
 |
| Stanisław Baliński / www.wikipedia.org.pl |