Sensualizm to pogląd filozoficzny bliski empiryzmowi. Głosił on, że wiedza jest wynikiem wrażeń zmysłowych. Człowiek postrzega świat za pomocą zmysłów, te wrażenia są z kolei przetwarzane przez umysł i w ten sposób rodzi się wiedza. Jednak – podobnie jak racjonaliści – sensualiści uważali, ze wiedza pozyskana droga zmysłową powinna być poddana rozumowej weryfikacji.
Nazwa tego kierunku pochodzi od łacińskiego słowa sensus oznaczającego „zmysł”. Sensualizm był znany już w starożytności, głosili go sofiści, epikurejczycy, cynicy i stoicy. Nurt ten cieszył się dużą popularnością w czasach oświecenia.
Do jego zwolenników zalicza się: Diderota, Hume'a, Berkeley'a, Locke'a. Ważną pracą z zakresu filozofii sensualistycznej jest „Traktat o wrażeniach” Etienne'a de Condillaca, w którym autor ten dał przykład eksperymentu myślowego, dowodzącego znaczenia poznania poprzez zmysły.