Franciszek Karpiński urodził się w 1741 roku w Hołoskowie w rodzinie szlacheckiej z herbem Korab. Jego ojciec, Andrzej Karpiński, był miejscowym zarządcą, matka Rozalia pochodziła z rodziny Spendowskich. Franciszek kształcił się w stanisławowskim gimnazjum – szkole o chlubnych tradycjach i bardzo dobrej renomie. Od 1718 roku gimnazjum znajdowało się w rękach jezuitów, którzy dbali o wysoki poziom nauczania. Poeta pobierał nauki z zakresu retoryki i filozofii.
Naukę kontynuował na uniwersytecie we Lwowie, gdzie zdobył tytuł doktora filozofii i nauk wyzwolonych, a także stopień bakałarza teologii. Mimo zachęty ze strony arcybiskupa Sierakowskiego, nie zdecydował się na przyjęcie świeceń kapłańskich. Wyjechał do Wiednia, gdzie uczestniczył w wykładach na tematy przyrodnicze. Po powrocie do kraju jako człowiek doskonale wykształcony podjął pracę nauczyciela na dworach magnackich.
Jako poeta zadebiutował w wieku 40 lat tomem „Zabawki wierszem”. Swoje dzieło przesłał za pośrednictwem Ignacego Witosławskiego księciu Czartoryskiemu. Poezje zyskały jego aprobatę, zaprosił artystę do Warszawy i w roku 1783 powierzył mu stanowisko sekretarza interesów politycznych. Niedługo potem poeta trafił