Biografia
Urodził się 25 listopada 1728 roku w Warszawie. Historyk, pamiętnikarz, ale także korespondent polityczny. Był również księdzem i brał udział w konfederacji barskiej. Jego pochodzenie nie jest dla historyków do końca jasne, niektórzy świadczą o jego mieszczańskich korzeniach, inni – że urodził się w rodzinie szlacheckiej. Pierwsze nauki pobierał w Warszawie w szkołach publicznych, pracował na dworach magnackich u kościelnych i świeckich dygnitarzy. Z czasem związał się z dworem biskupa Teodora Czartoryskiego w Dolsku.
Przez ponad piętnaście lat pracował jako sekretarz opata Lipskiego, a ten przyznał mu w zamian wieś Wieszkowo. W 1768 roku Kitowicz dołączył do konfederatów barskich, biorąc udział w walkach pod Częstochową i Radomiem.
Przez całe życie pełnił wiele różnych urzędów m.in. sekretarz marszałka konfederacji Józefa Zaremby, pisarz referendarza wielkiego koronnego wspomnianego Michała Lipskiego, służył u biskupa kujawskiego Antoniego Ostrowskiego, gdzie zajmował rachunkami.
W 1771 roku wstąpił do seminarium duchownego przy kościele św. Krzyża w Warszawie, jednak przerwał te studia po roku. Święcenia kapłańskie przyjął w 1777 i resztę życia spędził służąc w diecezji włocławskiej. Zmarł w Rzeczycy 3 kwietnia 1804 roku.
Twórczość
Jędrzej Kitowicz przez całe życie stworzył wiele pism, broszur i listów, z których najwięcej dotyczyło obyczajowości polskiej w okresie panowania dynastii saskiej. Liczne funkcje państwowe pozwoliły mu na dogłębne obserwacje, z których sporządzał skrupulatne notatki. Jednym z ważniejszych dzieł Kitowicza była próba syntezy saskiej rzeczywistości zatytułowana Opis obyczajów za panowania Augusta III. Innym ważnym dziełem jest kronika Innym ważnym dziełem jest kronika dotycząca okresu konfederacji barskiej pt. Pamiętniki, czyli Historia polska. Wszystkie teksty pisarza mają ogromną wartość literacką, ale również historyczną. Stanowią wyjątkowo szczegółowe źródło wiedzy o drugiej połowie XVIII wieku.
Jędrzej Kitowicz / www. wikipedia.org.pl |