Przedimki to części mowy występujące przed rzeczownikiem, określającym go przymiotnikiem lub inną konstrukcją rzeczownikową. W języku angielskim wyróżniamy dwa rodzaje przedimków:
określony the
nieokreślony a/an
Osobom uczącym się języka angielskiego, przyimki sprawiają dużo trudności, gdyż ich odpowiedniki nie występują w języku polskim. Na szczęście istnieje kilka reguł, które ułatwiają ich zrozumienie.
Przedimki nieokreślone a/an
Przedimka a używamy przed wyrazem (np. rzeczownikiem przymiotnikiem) w liczbie pojedynczej zaczynającym się na spółgłoskę.
My mother is a journalist. - Moja mama jest dziennikarką.
This is a parrot. - To jest papuga.
I haven't got a bike.
Przedimka an używamy przed wyrazem w liczbie pojedynczej zaczynającym się na samogłoskę (a,e,i,o,u).
Would you like an orange juice?
I forgot to take an umbrella.
Od powyższych zasad istnieją jednak wyjątki wynikające ze sposobu wymowy:
a university – wymawiamy yuniversity
a European – wymawiamy yuropean
an hour – h jest bezdźwięczne (wymaiamy our)
an honour – bezdźwięczne h (wymawiamy onour)
Przedimki a / an używamy, gdy określamy, jaki jest lub do jakiej grupy przynależy dany podmiot:
He is a detective.
A piano is a musical instrument.
Handball is a sport.
She is a nice girl.
Jeśli chcemy podkreślić wyjątkowość danej rzeczy (mimo iż jest ona nieokreślona), to zamiast przedimka a/an użyjemy słowa one.
I hope to become a millionaire one day. - Mam nadzieję, że pewnego dnia zostanę milionerem.
Nie możemy użyć rzeczownika w liczbie pojedynczej bez przedimka:
I've got dog. - niepoprawnie
I've dog a dog. - poprawnie
Her father is lawyer. - niepoprawnie
Her father is a lawyer. - poprawnie
Have nice weekend. - niepoprawnie
Have a nice weekend. - poprawnie
Przedimek określony the
Używamy go:
- w przypadku rzeczy, które są jedyne w swoim rodzaju, unikalne:
the sun, the Earth, the South Pole, the sky, the moon
- gdy obaj rozmówcy wiedzą, o czym konkretnie jest mowa, bo wynika to np. z kontekstu lub związane jest z pewnego rodzaju niepowtarzalnością:
Can you close the doors? - Czy możesz zamknąć drzwi?
W powyższym przykładzie mamy na myśli konkretne drzwi, zapewne jedyne w danym pomieszczeniu (nie zaś „jakieś”, nieokreślone drzwi).
I'll walk the dog. - Wyprowadzę psa.
Mówiąc the dog mamy na myśli konkretnego psa, być może naszego psa. Gdybyśmy mieli kilka psów, sprecyzowalibyśmy,o którego nam chodzi.
Did you see the match? - Czy widziałeś mecz?
Obaj rozmówcy mają w głowie ten sam mecz. Być może rozmawiali o nim wcześniej lub jest to na tyle istotny mecz, że nie można go pomylić z innym.
Powyższa zasada dotyczy np.:
- pomieszczeń w obrębie jednego budynku, które są pojedyncze
the kitchen, the bathroom, the living room
- pojedynczych funkcji (w organizacjach, grupach, społecznościach)
the manager, the president, the leader
- rzeczowników z przymiotnikami w stopniu najwyższym
She is the best player in our team. - Ona jest najlepszym graczem w naszej drużynie.
This is the most delicious cake I have ever eaten. - To jest najlepsze ciasto jakie kiedykolwiek jadłam.
Where is the nearest restaurant? - Gdzie jest najbliższa restauracja?
- konkretnych strukturach w obrębie większej jednostki
the army the government the police
- kiedy mówimy o czymś, co zostało wspomniane wcześniej:
I saw a beautiful dress yesterday. The dress is long and blue.
They have got a boy. The boy is five years old.
W wyrażeniu the same (nie możemy pominąć żadnego z członów ani zastąpić the przedimkiem nieokreślonym):
We are the same age. - Jesteśmy w tym samym wieku.
They have got the same style. - Oni mają taki sam styl.
W towarzystwie instrumentów muzycznych:
I play the
