Agnostycyzm – definicja
Termin agnostycyzm pochodzi od greckiego słowa „agnostos”, czyli niepoznawalny. Pogląd ten wiąże się z przekonaniem, iż ludzkie władze poznawcze (rozum i doświadczenie) są ograniczone, co uniemożliwia uzyskanie zupełnej wiedzy o świecie.
Największe znaczenie uzyskał węższy sposób rozumienia tego prądu myślowego, który związany jest z Bogiem. W tym wypadku dotyczy on niemożliwości potwierdzenia lub zaprzeczenia istnienia Absolutu. Tak więc agnostyk może być zarówno ateistą, jak i teistą. Utożsamianie agnostycyzmu z odrzucaniem istnienia Boga jest błędne.
Twórca agnostycyzmu
 |
| Thomas Henry Huxley |
Pierwsze sformułowania dotyczące ułomności ludzkich sposobów poznania pojawiły się już w starożytności: „wiem, że nic nie wiem” – słynna formuła Sokratesa. W 1871 r. termin „agnostycyzm” został wprowadzony do użycia przez Thomasa Henry'ego Huxleya. Stanowił on zaprzeczenie gnostycyzmu, czyli przekonania, iż wiedza może pochodzić od istot boskich.
Opis agnostycyzmu
Agnostycyzm powstał w okresie szczególnego zainteresowania naukami przyrodniczymi i wywodzącymi się z nich prawami. Całą wiedzę człowieka o świecie starano się zbudować właśnie na tej podstawie. Nic więc dziwnego, że odrzucono