Powieść psychologiczna – geneza
Literackie zaczątki powieści psychologicznej sięgają czasów pogranicza starożytności i średniowiecza. To właśnie wówczas ukazywały się pierwsze teksty, których głównym zadaniem było ukazywanie emocji i przemyśleń podmiotów mówiących. Często miały one charakter autobiograficzny, jak np. „Wyznania” św. Augustyna z Hippony pochodzące z IV w. n.e.
W oświeceniu wielką popularnością cieszyła się powieść sentymentalna, analizująca wnętrze stany bohaterów, ich przeżycia, emocje oraz więzi i relacje z innymi ludźmi. Romantyzm również zaowocował zainteresowanie psychologią – kreowani wtedy bohaterowie wyróżniali się bogatym życiem wewnętrznym, w który wgląd otrzymywał czytelnik.
Nowoczesna powieść psychologiczna powstała w XIX stuleciu. Za jednego z jej ojców uznaje się Fiodora Dostojewskiego – autora m.in. „Zbrodni i kary”. Duży wpływ na kształtowanie się późniejszych tendencji w prozie psychologicznej miała psychoanaliza, zapoczątkowana przez genialnego psychiatrę Zygmunta Freuda.
Powieść psychologiczna - cechy i założenia
Powieść psychologiczna koncentruje się przede wszystkim na bohaterach. Ich działania, wybory, decyzje i sposoby odczuwania niemalże nie