Felieton - geneza
Felieton pojawił się w XIX stuleciu we Francji, a jego nazwa pochodzi od słowa feuilleton, co oznacza – zeszycik, odcinek powieści.
Cechy i założenia felietonu jako gatunku
Felieton szybko usamodzielnił się jako niedługi, publikowany cyklicznie tekst, silnie nacechowanym indywidualizmem autora i nastawiony na kontakt z czytelnikiem. Jego tematyka była bardzo dowolna – zależała od koncepcji i preferencji felietonisty.
W XIX-wiecznych felietonach największy nacisk kładziono na lekkość stylu i liczne elementy satyryczne i parodystyczne. Nie zapominano również o pierwiastku dydaktycznym, co można podsumować oświeceniową maksymą: „Uczyć bawiąc”. Felietony często odnosiły się (nierzadko w sposób zawoalowany) do aktualnej sytuacji politycznej, bieżących wydarzeń kulturalnych i problemów. Przeważnie rzucały jednak na nie nieco inne światło niż teksty utrzymane w tonie oficjalnym – teksty tego typu w Polsce nazywano kronikami tygodniowymi.
Twórcy felietonów
Jako jednego z najwybitniejszych polskich felietonistów wymienia się Bolesława Prusa. Publikował on swoje teksty w wielu czasopismach, m.in.: „Niwie”, „Kurierze Codziennym”, „Tygodniku Ilustrowanym”. Felietony jego
