wszystkim problem zła w ludzkiej egzystencji, badając za pomocą literatury różne jego przejawy. Po upadku komunizmu w Polsce w roku 1989 nawiązał współpracę z „Tygodnikiem Powszechnym”, „Rzeczpospolitą” i czasopismem „Więź”.
Kilka razy odwiedził ojczyznę, jednak zawsze powracał do Włoch.
Zmarł w Neapolu w 2000 roku.
Gustaw Herling-Grudziński - charakterystyka twórczości
Książki Gustawa Herlinga-Grudzińskiego były w Polsce zakazane do 1988 r. Autor wiele miejsca poświęcił w swojej twórczości problemowi zła – także w kontekście politycznym. Tego typu refleksje szczególnie mocno zaznaczają się w „Dzienniku pisanym nocą” oraz w esejach. Równie często autor „Innego świata” podejmował refleksje nad wpływem ideologii totalitarnych na człowieka, instrumentalizacją życia i ogólnie zachodzącymi w nim zmianami, które były znakiem XX stulecia (np. samotność itp.).
Najgłośniejszym dziełem Gustawa Herlinga-Grudzińskiego jest „Inny świat" – relacja z pobytu pisarza w radzieckim łagrze mieszczącym się w Jercewie. Dzieło to zyskało niezwykłą popularność i zagwarantowało autorowi miejsce wśród najbardziej znaczących literatów minionego wieku. Jednak ograniczanie twórczości Herlinga-Grudzińskiego jedynie