Mikołaj I Romanow - biografia, polityka - historia

Mikołaj I Romanow urodził się 6.07.1796 roku w Carskim Siole. Był trzecim synem cara Pawła I. Z racji posiadania dwóch starszych braci nie był początkowo przewidziany na cara, jako że w kolejce do tronu znajdowało się jako pierwsze jego rodzeństwo. Stąd też niewielka waga, jaką przywiązywano w czasie jego nauki do spraw rządzenia i skupienie się na wykształceniu wojskowym. Dlatego też po zamordowaniu jego ojca carem został, w roku 1801, jego brat Aleksander I.

Niespodziewanie jednak, w wyniku wewnętrznych układów rodziny carskiej, drugi z braci Mikołaja, Konstanty, zrezygnował ze swoich praw do tronu w zamian za akceptację jego morganatycznego małżeństwa. Stąd też po śmierci Aleksandra I (1825) najmłodszy z braci carskich został niespodziewanie władcą Imperium.

Nowy car musiał już na samym początku swojego panowania zdławić rebelię, wszczętą przez zbuntowane wojsko, na czele którego stanęli różnoracy działacze liberalni i rewolucyjni, chcący wywalczyć tron dla Konstantego i przeprowadzić w Rosji szeroko zakrojone reformy. Wydarzenia te nazywa się powstaniem dekabrystów (od miesiąca w którym miały miejsce, grudnia). Mikołaj I pokonał buntowników i uchwycił ster władzy pewną ręką.

Do kolejnej próby jego sił doszło w roku 1830, kiedy to w Królestwie Polskim, którego był oficjalnym królem i faktycznym władcą, doszło do wybuchu powstania listopadowego. Mikołaj I odrzucił od razu możliwość układu z powstańcami, żądając bezwarunkowej kapitulacji i poddania się karze. W rezultacie w roku 1831 doszło do formalnej detronizacji króla przez władze Królestwa i wojny polsko – rosyjskiej. Siły powstańcze nie były jednak w stanie oprzeć się potężnym wojskom rosyjskim. Powstanie skończyło się ostatecznie klęską.

W roku 1849 Mikołaj I podjął decyzję o pomocy znajdującej się w ciężkiej sytuacji monarchii austriackiej, zmagającej się z powstaniem na Węgrzech. Wysłane rosyjskie korpusy przesądziły o zwycięstwie sił austriackich. Było to ostatnie działanie w praktyce sojuszu zwanego Świętym Przymierzem.

W roku 1853 car doprowadził do wybuchu wojny pomiędzy Rosją a Turcją, do której pretekstem były aspiracje Rosji do sprawowania opieki nad wszelkimi miejscami świętymi dla chrześcijan w Turcji. Wojna ta, zwana później krymską, trwała aż do 1856 roku i niespodziewanie przybrała charakter międzynarodowy, kiedy po stronie Turcji opowiedziały się Anglia, Francja i w późniejszym czasie Austria. Zdruzgotany klęskami Mikołaj I nie dożył podpisania pokoju, umierając 2.03.1855 roku.