Romantyczna maniera
Orientalizm „Sonetów krymskich” wpisuje się w charakterystyczną dla romantyzmu ogólną tendencję artystyczną. Estetykę tę można odnaleźć u wielkich mistrzów epoki, takich jak Johan Wolfgang Goethe czy lord George Byron. Polega ona na wprowadzaniu do literatury tematyki Wschodu, we wszystkich możliwych wariantach.
„Sonety krymskie” stanowią niemal wzorcową realizację tej tendencji. Po pierwsze, na świat przedstawiony składają się tu elementy topografii egzotycznego Krymu, zarówno jego wspaniała natura, jak i miasta oraz pałace. Wschodnie realia sygnalizują już same tytuły utworów, np. „Stepy akermańskie”, „Bakczysaraj”, „Ałuszta w dzień”, „Droga nad przepaścią w Czufut Kale”. Mickiewicz dba zatem o precyzyjne oddanie kolorytu lokalnego opisywanego miejsca. W tekstach sonetów zostaje sportretowane całe bogactwo wschodniej przyrody. Z jednej strony pojawia się tu bujny step, a z drugiej wspaniałe, błękitne morze. Innym razem poeta opisuje niebezpieczne górskie przesmyki i przepaści, a także szczyty jak Czatyrdah.
Egzotyczna natura odsłania przed podmiotem-podróżnikiem swoje wzniosłe, transcendentalne oblicze. Przyroda budzi zachwyt, a innym razem przerażenie. Jest siłą