„przestrzeni życiowej na Wschodzie” (Lebensraum im Osten). Plan ten zakładał podporządkowanie zamieszkujących te ziemie Słowian Niemcom. Ludzi żyjących we wschodniej Europie zwolennicy tej ideologii uważali za najniższą warstwę ludności aryjskiej, zupełnie niezdolną do decydowania o sobie i samostanowienia. Z tego względu ich przeznaczeniem miało być służenie rasie panów – aryjskim Niemcom.
Rasizm i totalitaryzm w hitleryzmie przejawiały się także w ścisłym porządkowaniu sobie ówczesnego życia kulturalnego. Skutecznie eliminowano wszelkie przejawy działalności artystycznej, jakie podejmowane były przez przedstawicieli innych narodów lub docierały do Niemiec zza granicy. Za najważniejsze uznawano wartości przenoszone przez rodzimą sztukę – kult rodziny, przywiązanie do ziemi itd.
 |
| Hitler przemawia w Reichstagu (1941)/ Bundesarchiv, Bild 183-1987-0703-507/ unbekannt/ CC-BY-SA 3.0 |
Gospodarka nazistowskich Niemiec do dzisiaj sprawia wiele problemów analizującym ją badaczom. Najbardziej uwidaczniają się w niej tendencje socjalistyczne: sterowanie przez państwo, nacjonalizacja prywatnych przedsiębiorstw (lecz nie tak skrajna jak w wypadku komunizmu – właścicieli pozostawiano na stanowiskach, czyniąc ich swego rodzaju „kierownikami”), zawłaszczanie majątków należących do reprezentantów