Tekst rozpoczyna się modlitwą piszącego, który prosi Boga o dar umiejętności należytego spisania dziejów świętego Aleksego.
Ojciec Aleksego nazywał się Eufamijan, matka zaś Aglijas. Mieszkali oni w Rzymie. Eufamijan był bardzo bogaty, często karmił sieroty, wdowy oraz pielgrzymów. Ci ostatni przywiedli go do Boga, a ponieważ nie miał potomstwa, prosili Boga, by dał im dziecko. Tak też się stało – żona Eufemijana urodziła syna, któremu dano na imię Aleksy.
Aleksy był bardzo pobożny i lepszy jeszcze od ojca. Gdy miał 24 lata, ojciec nakazał Aleksemu poślubić wybraną dla niego dziewczynę. Aleksy zgodził się, gdyż był posłusznym synem:
(…) Oćcze! Weszkom ja twoje dziecię,
Wiernie dbałych swój żywot prze cię:
Cokole mi chcesz kazać,
Po twej woli ma się to (z)stać (…).
Żoną Aleksego została córka cesarza – Famijana, a ślubu udzielał Młodym sam papież. Małżeństwo to było spełnieniem marzeń oraz nobilitacją dla rodziny Aleksego. W noc poślubną Aleksy wyznał jednak żonie, iż chce poświęcić swoje życie Bogu, dlatego pozostawią ją w dziewictwie i zwraca pierścień, a nazajutrz odejdzie, by żyć zgodnie ze swoim powołaniem:
(…) Jutroć się bierzę od ciebie
Służy(ć) temu, cożci jest w niebie (…).