Historia rozgrywa się w Kornwalii za czasów panowania króla Marka. Z odsieczą w walce z najeźdźcami przybywa król Lonii, Riwalen. W dowód wdzięczności Riwalen otrzymuje rękę siostry Marka. Niestety wkrótce Riwalen ginie podczas wojny z odwiecznym wrogiem, Morganem. Jego młoda żona umiera z żalu i tęsknoty tuż po narodzinach ich jedynego syna, Tristana.
Opiekunem dziecka zostaje marszałek zwany Rohałtem Dzierżącym Słowo. Chcąc chronić Tristana, uznał go za własnego syna i wychował z dala od królewskiego dworu. Młody książę pobierał nauki u koniuszego Gorwenala. Pod jego okiem wyrastał na pięknego i zdolnego młodzieńca. Pewnego razu został porwany przez norweskich kupców. Kiedy na morzu dopadła ich burza, uwolnili Tristana spuszczając go do wody w czółnie, gdyż obawiali się, że nawałnica to kara za popełniony czyn.
Tristan trafił na dwór swojego wuja Marka, ponieważ zaimponował swoim kunsztem myśliwskim napotkanym na brzegu morza myśliwym. Po trzech latach pobytu na zamku dowiedział się od przybyłego na dwór Rohałta prawdy o swoim pochodzeniu. Pomścił śmierć ojca zabijając Duka Morgana. Jego ziemię przekazał swojemu przybranemu ojcu, a sam został lennikiem swojego wuja. Kolejną zwycięską walkę stoczył Tristan z Morhołtem, wysłannikiem króla Irlandii. Olbrzymi wojownik miał dopilnować transakcji przekazania haraczu władcy Irlandii przez króla Marka, od pobrania którego miał odstąpić w przypadku pokonania Morhołta. Mimo zwycięstwa Tristan zachorował od ostrza, którym ranił go przeciwnik. Na łodzi bez wioseł dopłynął do wybrzeży Irlandii, by szukać pomocy w powrocie do zdrowia. Tam zaopiekowała się nim Izolda Jasnowłosa, siostrzenica pokonanego Morhołta.
Izolda nie wiedziała, że pomaga znienawidzonemu przez siebie zabójcy wuja. Tymczasem w Kornwalii, pod naciskiem baronów, król Marek rozpoczął poszukiwania żony. Gdy jaskółki przynoszą do jego komnaty jasny włos, oznajmia, że poślubi tylko jego właścicielkę. Tristan przypomina sobie Izoldę i postanawia sprowadzić ją dla wuja. Wyrusza do Irlandii w przebraniu kupca i zabija smoka, by otrzymać za to zwycięstwo rękę królewny Izoldy. Jad smoka osłabił Tristana, co wykorzystał Aguynguerran Rudy, wykradając głowę smoka i podając się za jego pogromcę. Podstęp odkryła Izolda. Znalazłszy w jaskini osłabionego Tristana, poznała jego historię. Mimo początkowego gniewu po odkryciu w nim zabójcy wuja, Izolda pomaga mu przekonać wszystkich o kłamstwie Aguynguerrana i wyjeżdża z Tristanem do Kornwalii.
Podczas podróży dochodzi do brzemiennej w skutki pomyłki, mianowicie – Tristan i Izolda wypijają sporządzony przez matkę dziewczyny miłosny napój, przeznaczony dla Izoldy i króla Marka. Od tej pory młodzi nie mogli zapomnieć o uczuciu, jakie ich połączyło. Mimo miłości do Tristana, Izolda poślubiła Marka. W noc poślubną od hańby uratowała ją jej służąca, zajmując jej miejsce w małżeńskim łożu.
Kochankowie w obawie przed tym, że ktoś pozna tajemnicę służącej, kazali niewolnikom zabić służącą. Unika ona jednak śmierci, gdyż oprawcy litują się nad nią. Schadzki zakochanych odbywały się w nocy, ponieważ baronowie nienawidzący Tristana domyślali się jego zdrady i donieśli o tym królowi. Wreszcie baronowie zagrozili, że jeśli król nie usunie siostrzeńca z dworu, wypowiedzą mu oni wojnę. Król dowiedział się jednak o winie Tristana dzięki postępowi karła Frocyna. Rozgniewany władca postanowił spalić kochanków na stosie.
W drodze na stos Tristanowi udało się zbiec. Uratował Izoldę, gdy została ona wydana w ręce trędowatych. Domem kochanków stał się las moreński. Mimo tego, że byli kilkakrotnie niepokojeni i nawet
