Biografia
Pisarz przyszedł na świat 26 lutego 1802 roku we francuskiej miejscowości o nazwie Besançon. Uważa się go za jednego z najważniejszych przedstawicieli w literaturze francuskiego romantyzmu. Ojciec artysty był wojskowym w stopniu generała. Matka wdała się w romans, w wyniku którego małżeństwo rozpadło się w 1813 roku.
Od najwcześniejszych lat Victor interesował się literaturą i poezją. Pod wpływem licznych lektur sam postanowił zacząć pisać. Pierwsze próby literackie autora przypadają na rok 1816 (miał wówczas zaledwie czternaście lat). W latach 20. XIX wieku aktywnie pisywał do szkolnych gazetek (uczył się w liceum Louis-le-Grand). Victor Hugo przez długi czas zajmował się różnymi gatunkami literackimi. Tworzył zarówno poezję, jak i prozę – z równym powodzeniem. Spróbował swoich sił także w dramacie – jego pierwszą sztuką był Cromwell, a następnie Hernani.
Pisarz miał słabość do kobiet – otaczał się nimi przez całe życie. Z jedną ze swoich towarzyszek – Juliette Drouet napisał Księgę rocznicową opisującą ich znajomość. Słynął z aktywnego życia erotycznego, jednak nie zaszkodziło to jego karierze artystycznej.
Hugo za młodu reprezentował poglądy pochwalne wobec ustroju monarchicznego, jednak potem zwrócił się w stronę demokracji. W 1851 roku był zmuszony do opuszczenia Francji właśnie z powodów politycznych. Osiadł w Brukseli, jednak po dwudziestu latach znów musiał wyjechać.
Pisarz zmarł 22 maja 1885 roku w Paryżu.
Książki
Victor Hugo jest autorem licznych powieści, dramatów pisanych zarówno wierszem, jak i prozą. Napisał również cały stos listów politycznych i przemówień. Swoją pierwszą powieść twórca napisał w wieku szesnastu lat – Bug-Jargal. Następnie opublikował Hana z Islandii. Rzeczywistą popularność przyniosła autorowi dopiero powieść pt. Katedra Maryi Panny w Paryżu z 1831 roku, uznana za romantyczną powieść historyczną.
W 1862 roku Hugo ukończył pisanie Nędzników, dzieła niezwykle wartościowego, poruszającego problem walki dobra i zła, siły wiary i walki o sprawiedliwość społeczną. W kilka lat później francuski pisarz wydał Pracowników morza. Książkę zawierającą opisy swoich doświadczeń i obserwacji z mieszkania na Guernsey.
Ostatnią powieścią Hugo był Rok dziewięćdziesiąty trzeci – książka poświęcona tematyce rewolucji francuskiej.
Twórczość dramatyczna Hugo nie spotkała się z entuzjazmem w środowisku krytyków, jednak twórca zapisał się w historii dramatu francuskiego jako autor m.in. sztuk Król się bawi, Hernani, Ruy Blas czy Cromwell. Victor Hugo był również poetą. Do wybranych zbiorów jego autorstwa należą:
Odes et poésies diverses (1822)
Les Orientales (1829)
Jesienne liście (Les Feuilles d’automne, 1831)
Głosy wewnętrzne (Les Voix intérieures, 1837)
Kontemplacje (Les Contemplations, 1856)
Les Chansons des rues et des bois (1865)
Legenda wieków (Nouvelle série de la Légende des Siècles, 1877)
Religions et religion (1880)
Les Quatre Vents de l’esprit (1881)
Legenda wieków (Série complémentaire de la Légende des Siècles, 1883)
Dieu (1891)
Nouvelle série de Toute la Lyre (1893)
Victor Hugo/www.wikipedia.org.pl |