Biografia
Urodził się 3 maja 1791 roku na Wołyniu, a zmarł 28 lutego 1866 również na Wołyniu (w Cudnowie). Był polskim pisarzem i publicystą.
Pochodził z rodziny szlachcica Adama Wawrzyńca. Za młodu służył w wojsku Księstwa Warszawskiego (tradycje wojskowe w jego rodzinie były bardzo silnie zakorzenione). Przez jakiś czas mieszkał w Petersburgu, wstąpił tam do petersburskiej loży wolnomularskiej.
W 1825 roku odbył z Adamem Mickiewiczem podróż na Krym. Pisarze spotkali się jeszcze potem w Rzymie i długo rozmawiali – uważa się, że swoimi powiastkami szlacheckimi Rzewuski zainspirował wieszcza do napisania Pana Tadeusza.
Należał do grupy konserwatystów rosyjskich, opowiadających się za stosunkami feudalnymi. W latach 1850 – 1856 pracował jako urzędnik namiestnika carskiego Paskiewicza. Redagował w tym czasie „Dziennik Warszawski”.
| Henryk Rzewuski/ www.wikipedia.org.pl |
Książki i twórczość
Henryk Rzewuski jest uważany za twórcę gawędy szlacheckiej. Do najważniejszych dzieł Rzewuskiego zalicza się:
Pamiątki Seweryna Soplicy, cześnika parnawskiego(jako początek gatunku gawędowego) – 1839 r
Mieszaniny obyczajowe(napisane pod pseudonimem Jarosz Bejła) – 1841 – 1843 r.
Listopad– 1845 – 1846 r.
Zamek krakowski – 1847 – 1848 r.
Teofrast polski - 1851r.
Adam Śmigielski - 1851r.
Rycerz Lizdejko– 1852 r.
Zaporożec - 1854r.
Pamiętniki Bartłomieja Michałowskiego -1855–1857r.
Uwagi o dawnej Polsce przez starego Szlachcica Seweryna Soplicę Cześnika Parnawskiego napisane – 1832 r.