Streszczenie
Akcja filmu Wojciecha Marczewskiego rozgrywa się w 1981 roku i została oparta na podstawie jego autorskiego scenariusza. Bohaterem jest trzynastoletni Tomasz Żukowski, który widzi jak funkcjonariusze Służb Bezpieczeństwa aresztują jego ojca. Żukowski wybiera się na obóz szkoleniowy na kilka tygodni. Tam zakochuje się w swojej przewodniczce druhnie, zwolenniczce komunistycznej propagandy. Pod wpływem uczucia przechodzi przemianę psychiczną, w wyniku której porzuca ojcowskie ideały i również zaczyna wierzyć w komunizm. W tym samym czasie Radio Wolna Europa podaje informacje o strajkach w Poznaniu w 1956 roku. W ramach amnestii wielu więźniów politycznych zostaje zwolnionych, w tym ojciec bohatera. Młodzieżowy obóz także zostaje rozwiązany i chłopak wraca do swoich rodziców.
Geneza i tematyka
Film fabularny Wojciecha Marczewskiego ukazał się w 1981 roku. Jego fabuła dotyczy okresu stalinizmu, oglądanego i doświadczanego z perspektywy młodego chłopaka. Nastolatek nie opiera się fascynacji systemowi komunistycznemu i propagandą. Niestety już miesiąc po premierze filmu został on zdjęty z ekranów ze względu na cenzurę. Reżyser stworzył obraz przedstawiający urzeczenie złem – tym namacalnie doświadczalnym, ale także po prostu złem stalinowskim.
Recepcja
Odbiór realizacji Marczewskiego był zróżnicowany, niektórzy uważali ją za film zbyt uginający się pod ciężarem symbolizmu, który miejscami bywa zbyt oczywisty jednak jako jeden z niewielu tak szczerze i bezpardonowo odsłaniający kształt świadomości dziecka w okresie komunistycznym. Uważa się, że był to drugi film reżysera (po Zmorach), poświęcony problemom młodego pokolenia i kwestii dojrzewania w trudnych warunkach. Dreszcze zdobyły liczne zagrody i wyróżnienia m.in. na Festiwalu Filmów Fabularnych, Festiwalu Filmowym w Gdyni, Nagrodę Międzynarodowego Zrzeszenia Klubów Filmowych czy „Srebrnego niedźwiedzia”.