Wojna o niepodległość Grecji - przyczyny, najważniejsze wydarzenia, skutki

Od upadku Cesarstwa Bizantyjskiego Grecja wchodziła w skład Imperium Osmańskiego, będąc jedną z jego głównych części składowych. Mimo wielu wieków Grecy nie zlali się jednak z żywiołem tureckim i zachowali swoją odrębność kulturową i narodową, jak również marzenia o niepodległości.

W 1814 roku Grecy zawiązali tajną organizację o nazwie Filiki Eteria, dążącą do wyzwolenia Grecji spod panowania tureckiego. Tureckie władzy dowiedziały się  po pewnym czasie o jej istnieniu i podjęły działania mające na celu jej likwidację. Nie przyniosły one jednak większych efektów. W roku 1821 na terytorium greckim doszło do całej serii buntów, które prędko przerodziły się w otwarte powstanie przeciwko Turcji.

Ciężkie walki greckich bojowników, jak również brutalne nieraz akcje tureckich żołnierzy (między innymi ostrzał Akropolu w Atenach, powodujący znaczne zniszczenia zabytków) spowodowały falę poparcia i entuzjazmu dla sprawy greckiej w europejskiej opinii publicznej. Do Grecji przybywali różnego rodzaju ochotnicy i awanturnicy, powstały także organizacje mające za cel zbiórkę pieniędzy dla walczącej Grecji. Ruchy te zostały nazwane panhellenizmem.

Grekom nie udałoby się jednak wygrać wojny wyzwoleńczej, gdyby nie interwencja europejskich mocarstw, które po pewnym czasie uznały, że osłabienie Turcji jest w ich interesie. Wkrótce zjednoczona flota rosyjsko - angielsko – francuska zniszczyła flotę turecką w bitwie pod Navarino (1827). Ostatecznie, na mocy pokoju w Konstantynopolu w roku 1832, Grecja zyskała niepodległość i stała się królestwem.