Podbój Grecji przez Rzymian – Italia i Sycylia
Greckie polis leżące głównie na zachodzie znalazły się w obliczu nowego groźnego wroga – Rzymu. Zagrożony ekspansją rzymską greckie miasto – państwo Tarent zwróciło się o pomoc do króla Epiru Pyrrusa. Jednak wiecznie podzielone polis nie potrafiły dojść do porozumienia w kwestiach obrony przed rzymskim najeźdźcą. Ostatecznie wyprawa Pyrrusa, która pomimo początkowych sukcesów poniosła klęskę, tym samym greckie kolonie były od tej pory we władaniu Rzymu.
Po zakończeniu I wojny punickiej Sycylia należąca do tej pory do Kartaginy została zamieniona w rzymska prowincje w roku 214 p.n.e., a poszczególne polis greckie z tego obszaru zostały zmuszone do zawarcia układu z Rzymem. W trakcie trwania drugiej wojny punickiej Grecy Italscy oraz sycylijscy opowiedzieli się po stronie Hannibala. Jednak po dwuletnim oblężeniu w latach 214 – 212 r. p.n.e. Syrakuzy zostały zdobyte, ten sam los spotkał z resztą większość miast greckich w Italii, które popadły w ręce rzymian.
Podbój Grecji przez Rzymian – Grecja właściwa
Macedonia była postrzegana przez Rzym jako jego najgroźniejszy wróg na wschodzie. Z tego powodu starał się nawiązywać liczne sojusze z greckimi polis, gwarantując im niezależność. W ówczesnym czasie najsilniejszą pozycje stanowił Związek Etolski, który jednak odnosił się wrogo wobec Rzymu i jego polityki ekspansyjnej.
Zawarto porozumienie między Etolami, a królem Antiochem III – władcą hellenistycznym największego państwa od czasów Aleksandra Wielkiego, który przybył do Grecji na ich zaproszenie. Jego kampania przeciwko Rzymowi zakończyła się niepowodzeniem, a wojska zostały zgniecione przez siły rzymskie.
Drugim podejściem Greckich polis do wyzwolenia się spod wpływów rzymskich były wojny macedońskie. Większość miast – państw opowiedziała się po stronie Macedonii. Po ostatecznym rozgromieniu Macedonii, rzymianie przystąpili do rozprawy z niepokornymi grekami, a w szczególności ze Związkiem Achajskim (najsilniejszy organ polityczny po rozwiązaniu Związku Etolskiego). Dochodziło do masowych wyroków śmierci, deportowano z obszarów Grecji właściwej ponad 1000 Achajów, którzy mieli zostać zakładnikami Rzymu.
Podbój Grecji przez Rzymian – Skutki
Grecja została początkowo włączona do prowincji Macedonii, a od roku 27 p.n.e. funkcjonowała jako odrębna prowincja pod nazwą – Achaja. Główny obszar działalności życia greckiego został od tego czasu przeniesiony z obszarów śródziemnomorskich do Azji Mniejszej.
Rozwój miast w okresie Cesarstwa Rzymskiego, które były podobne do greckich polis, umożliwił grekom wpływ na kształtowanie się świata śródziemnomorskiego. Kultura grecka objęła swoimi wpływami praktycznie całą wschodnią część Cesarstwa, powodując jego hellenizacje.
W wieku III i IV n.e. grecy zaczynają zajmować wyższe urzędy w Cesarstwie – początek zanikania autonomii miast greckich związana z ich kulturą od początku trwania cywilizacji. Następnie pozycja greków została osłabiona przez chrześcijaństwo.
Pomimo pogarszającej się sytuacji, grekom udało się zachować na tyle sił aby w okresie późnego Cesarstwa odegrać znaczącą pozycje polityczną i zarazem stać się jednym z najważniejszych elementów w cesarstwie wschodniorzymskim.