Fidel Castro - życiorys, poglądy, polityka

Przyszły dyktator Kuby urodził się 13 sierpnia 1926 w Biránie, w ogarniętej niepokojami i walkami o władzę byłej kolonii hiszpańskiej. Był synem względnie bogatej rodziny plantatorów trzciny cukrowej. Majątek rodziców pozwolił mu na rozwinięcie swoich ambicji i talentów, jak również podjęcie studiów prawniczych w Hawanie. W tym momencie (1952) wyspa znajdowała się pod kontrolą dyktatora Fulgencio Batista, który obalił poprzedni, demokratyczny rząd. Doprowadziło to do fali niezadowolenia i serii wystąpień przeciwko nowej dyktaturze. Castro dał się zaangażować w ruchy antydyktatorskie i wciągnąć do walki o wolność polityczną.

Dwudziestego szóstego lipca 1953 roku Castro przewodził pierwszemu nieudanemu zamachowi stanu na rząd Batisty, po którego klęsce musiał uciekać z wyspy. Na przymusowej emigracji w Ameryce Południowej zaczął budowanie silnego obozu przeciwników dyktatury, jego sprawę poparł również młody rewolucjonista „Che” Guevara. W roku 1956 Castro powrócił na Kubę i rozpoczął trzyletnią walkę partyzancką, która zakończyła się ostatecznie całkowitym zwycięstwem rewolucjonistów. W 1959 roku Castro stanął na czele nowego rządu Kuby. Dosyć prędko okazało się, że jedna dyktatura została zastąpiona przez inną.

Castro początkowo próbował pozostawać neutralny, co jednak było dosyć trudne w trakcie Zimnej Wojny. Ostatecznie zaczął skłaniać się ku stronie ZSRR, głównie ze względu na swoje socjalistyczne przekonania. Całkowicie w ramiona bloku wschodniego pchnęła go wspierana przez USA, ale zakończona totalną klęską inwazja emigrantów kubańskich-zwolenników dawnego rządu w Zatoce Świń. W roku 1962 Castro zgodził się na zbudowanie na Kubie baz radzieckich rakiet, co doprowadziło do bardzo ostrego konfliktu dyplomatycznego na linii Moskwa – Waszyngton.

Rządy Fidela Castro przetrwały, mimo nacisków ze strony USA i coraz słabszej pomocy ZSRR aż do rozpadu tego ostatniego, wtedy też Kuba stała się jednym z nielicznych ocalałych państw o ustroju komunistycznym (bądź tez, co bardziej precyzyjnie, oficjalnie dążących do komunizmu). Model rządów Fidela przypomina jednak bardziej obecny ustrój Chin, niż Korei Północnej, z dopuszczeniem zagranicznego kapitału i chłodnych, ale poprawnych stosunkach z „kapitalistami”. Castro sprawował formalnie władzę do połowy lat 2000. W latach 2008-2011 z powodu złego stanu zdrowia stopniowo zrzekał się swoich funkcji w partii i rządzie, pozostawiając ster rządów w rękach brata i zaufanych współpracowników. Do dzisiaj jednak jego legenda i autorytet podtrzymują istniejący na Kubie stan rzeczy. Nie wydaje się też, że miałoby się to zmienić w najbliższym czasie.