Wentylacja płuc polega na rytmicznych ruchach oddechowych.
W procesie tym wyróżnimy:
• akt czynny – wdech
• akt bierny – wydech
W czasie wdechu dochodzi do skurczu mięśnie oddechowych:
• przepony, która ulega spłaszczeniu, przez co następuje obniżenie jamy klatki piersiowej,
• mięśnie międzyżebrowych zewnętrznych, które rozchodząc się na boki powodują rozszerzenie klatki piersiowej;
Na wskutek wdechu dochodzi do zwiększenia objętości klatki piersiowej we wszystkich trzech kierunkach (w płaszczyźnie pionowej, strzałkowej i czołowej). Wraz ze zwiększeniem objętości klatki piersiowej dochodzi do rozciągnięcia płuc. W wyniku tego następuje spadek ciśnienia w ich wnętrzu, co skutkuje zassaniem powietrza do pęcherzyków płucnych celem wyrównania różnicy stężeń pomiędzy płucami a jamą opłucną.
W czasie wydechu dochodzi do rozkurczu mięśnie oddechowych:
• przepony, która po rozluźnieniu podnosi się do góry;
• mięśnie międzyżebrowych zewnętrznych, które powodują zwężanie klatki piersiowej;
Wraz ze zmniejszeniem objętości klatki piersiowej dochodzi do obkurczenia się płuc. W wyniku tego następuje podwyższenia ciśnienia w ich wnętrzu, co skutkuje usunięciem powietrza z płuc.
Opisany wyżej akt jest wydechem spokojnym. W czasie wydechu głębokiego następuje skurcz mięśni wydechowych tj. mięśni brzucha, mięśni międzyżebrowych wewnętrznych i mięsni grzbietu, .