Przepona to płaski mięsień poprzecznie prążkowany, który oddziela klatkę piersiową od jamy brzusznej. Jest najważniejszym mięśniem oddechowym. Przepona ma kształt kopuły, swą wypukłością skierowana jest do góry, czyli w głąb klatki piersiowej.
Dzieli się na dwie zasadnicze części: ścięgnistą (środek ścięgnisty), leżącą w środku przepony i otaczającą ją część mięśniową. Bocznymi brzegami przepona przymocowana jest do ściany klatki piersiowej.
W obszarze części mięśniowej przepony w zależności od miejsca jej przyczepu wyróżniamy:
• część mostkową – jest to najmniejsza część przepony biegnąca od wyrostka mieczykowatego, czyli wewnętrznej powierzchni mostka do środka ścięgnistego;
• część żebrową – jest to największa część przepony biegnąca zbieżnie do żeber (od VII do XII), do których jest przymocowana;
• część lędźwiową – jest to najmocniejsza, a zarazem najgrubsza część przepony (do 1 cm grubości), która przymocowana jest do kręgów lędźwiowych i dwóch ostatnich par żeber; wyróżnić w niej możemy dwie odnogi (prawą i lewą) oraz wiązadła łukowate przyśrodkowe, pośrodkowe i boczne; w części lędźwiowej znajduje się rozwór aorty oraz rozwór przełykowy, czyli otwory stanowiące przejścia dla