Płuca to parzyste narządy wymiany gazowej zajmujące 2/3 objętości klatki piersiowej. Od siebie nawzajem oddzielone są śródpiersiem. Płuca mają budowę płatową . Płuco prawe jest większe i składa się z trzech płatów: górnego, środkowego i dolnego, lewe płuco dzieli się na dwa płaty: górny i dolny. Płuca ważą od 1000 g u kobiet do 1300 g u mężczyzn. U dorosłego człowieka płuca mają barwę stalowoszarą.
Płuca z zewnątrz otoczone są błoną surowiczą zwaną opłucną. Błonę tę tworzy okrywająca płuca opłucna płucna oraz wyścielające od wewnątrz powierzchnię klatki piersiowej opłucna ścienna. Między nimi znajduje się jama opłucnej, czyli przestrzeń wypełniona płynem surowiczym. Jej zadaniem jest zmniejszanie tarcia w czasie ruchów oddechowych pomiędzy płucami, a klatka piersiową.
W każdym płucu wyróżniamy: część górną zwaną szczytem, cześć dolną , czyli podstawę, wklęsłą powierzchnię przeponową, wypukłą powierzchnię żebrową oraz skierowaną do śródpiersia powierzchnię przyśrodkową zawierającą wgłębienie zwane wcięciem sercowym.
Do każdego z płuc wchodzą oskrzela główne, które w płatach rozchodzą się na oskrzela płatowe, a następnie segmentowe. Najdrobniejsze odgałęzienia oskrzeli nieposiadające