Każdego muzułmanina obowiązuje tzw. pięć filarów wiary (arkan ad-din; arkan-al-Islam):
1) szahada (wyznanie wiary)
Szahada brzmi: La ilaha illa Llah wa Muhammad rasul Allah, co oznacza „Nie ma Boga prócz Allaha, a Mahomet jest jego wysłannikiem”. Trzykrotne publiczne wypowiedzenie tej formuły w obecności dwóch świadków jest warunkiem przyjęcia islamu. W szahadzie zawarte są dwa najważniejsze dogmaty wiary muzułmańskiej: jedność Boga i posłannictwo Muhammada (Mahometa). Szyici często dodają również zwrot „..Ali jest przyjacielem Boga” (Wali Allah). Szahada jest szeptana do ucha noworodkowi oraz wypowiadana nad grobem zmarłego muzułmanina. Jest ponadto stałą częścią modlitwy kanonicznej i często pojawia się w amuletach.
2) salat (modlitwa)
Modlitwa w islamie nie jest rozmową z Bogiem, ale oddaniem Mu czci, okazaniem pokory i uwielbienia. Początkowo muzułmanie odmawiali ją 3 razy dziennie (ta tradycja nadal obowiązuje u szyitów), ale po konflikcie z Żydami Mahomet wprowadził zwyczaj pięciokrotnego odmawiania modlitwy w ciągu doby. Stąd wyróżnia się: modlitwę poranną, południową, popołudniową, po zachodzie słońca oraz modlitwę nocną. Godziny modlitw są ustalane astronomicznie i podawane dla każdego miejsca na Ziemi osobno (są uzależnione od położenia słońca). Na modlitwę wzywa muezzin, który recytuje azan – wezwanie do modlitwy.
Modlitwy nie trzeba odprawiać w meczecie, lecz można to uczynić w każdym rytualnie czystym miejscu (czystość wyznacza tradycja). Modlić się należy na dywaniku lub macie, na które wchodzi się bez butów. Przed odmówieniem salat należy dokonać także ablucji (oczyszczenia) za pomocą wody bądź piasku. Z formułami modlitewnymi skorelowane są pewne postawy ciała i gesty (np. pokłon, czołobicie). Piątkowe południowe modły odbywają się zwyczajowo w meczecie.
3) zakat (jałmużna)
Zakat jest jałmużną obowiązkową dla każdego wyznawcy islamu, który ma majątek, w przeciwieństwie do sadaka – ofiary dobrowolnej. Zakat ma wyłącznie formę pieniężną i daje się go raz w roku. Oficjalnie pobierany jest w Arabii Saudyjskiej, Jemenie, Pakistanie, Sudanie i Libii. Środki uzyskane z zakatu wydatkowane są w sposób ściśle określony przez Koran (m.in. na biednych, niewolników, więźniów, podróżnych, prowadzenie świętej wojny). Idea zakatu wiąże się w islamie z koncepcją oczyszczenia. Jest także formą podziękowania Bogu za bogactwa, jakie pozwolił człowiekowi zgromadzić.
4) saum (post)
Post trwa przez miesiąc ramadan (dziewiąty miesiąc kalendarza lunarnego), od wschodu do zachodu słońca. Obejmuje on zakaz jedzenia, picia, palenia tytoniu oraz odbywania stosunków seksualnych. Po modlitwie wieczornej zaczyna się życie normalnym trybem i zakazy przestają obowiązywać. Jeśli ktoś nie może odbyć postu (np. z powodu choroby, ciąży), powinien odrobić go w innym okresie. Obok postu obowiązkowego w ramadanie muzułmanin może odbyć także post dobrowolny w wybranym przez siebie czasie.
5) hadżdż (pielgrzymka do Mekki)
Hadżdż, czyli pielgrzymka do Mekki (dokładniej do świątyni Al-Kaaby), odbywa się w ostatnim miesiącu lunarnym zu al-hidżdża, między 8 a 10 dniem. Jest to obowiązek warunkowy: osoba, która udaje się na pielgrzymkę, musi być zdrowa na ciele i umyśle, dojrzała i musi mieć na nią fundusze. Jeśli ktoś nie spełnia warunków, to nie musi także spełniać obowiązku. Niemniej pielgrzymkę powinno się odbyć chociaż raz w życiu. Substytutem pielgrzymki jest miesięczny post poza ramadanem.
Hadżdż uważana jest za manifest wiary i umocnienie równości wszystkich wiernych bez względu na pochodzenie (stąd też jednakowe stroje wszystkich pielgrzymów). Ponad 2 miliony ludzi ze wszystkich stron świata odwiedza Mekkę każdego roku. Sam zwyczaj pielgrzymowania do świątyni Al-Kaaby datuje się jeszcze na czasy przedislamskie.
Niektóre, głównie skrajne ugrupowania szyickie uznają za szósty filar islamu dżihad, pojmowany przede wszystkim jako tzw. „mały dżihad”, czyli walka zbrojna z niewiernymi.