Definicja
Środek stylistyczny, polegający na przedstawieniu obiektów nieożywionych, zwierząt, elementów natury czy pojęć abstrakcyjnych jako żywych, posiadających zdolność przemawiania. Personifikację zalicza się do animizacji.
Występowanie i cechy
Zabieg personifikacji często można spotkać w sztukach plastycznych – pojęcia abstrakcyjne zostają przedstawione w postaci ludzkiej z odpowiednimi, symbolicznymi atrybutami.
Personifikacja odznacza się dużą umownością i sztucznością, która nie jest ukrywana przed obiorcą dzieła. Są to często obrazy silnie zakorzenione w tradycji np. literackiej, znane czytelnikowi i zrozumiałe dla niego.
Przykłady
W malarstwie spotykamy np. upersonifikowane pory roku – Jesień przedstawiana jako kobieta z liśćmi, jabłkami, winogronami, Wiosna ze świeżymi roślinami, z wiankiem na głowie, Lato z kłosami zbóż etc.
W tekście pisanym mogą to być związki słowne np. płynące chmury, płaczące kamienie, wstające słońce, wiatr otulający drzewa.
