Tom I
1. Andrzej Kmicic przybywa do Wodoktów, gdzie spotyka widzianą ostatni raz 10 lat temu Oleńkę Billewiczówną. Jej dziadek Herakliusz – podkomorzy upicki i pułkownik – wyznaczył ją w swoim testamencie na żonę młodego chorążego orszańskiego. Młodzi szybko przypali sobie do gustu i zaplanowali ślub, który miał się odbyć za 6 miesięcy.
2. Wyjazd głównego bohatera do Lubicza:
- dołączenie do swoich kompanów;
- urządzenie wielkiej pijatyki połączonej ze strzelaniem do portretów Billewiczów;
- oddawanie się rozrywkom z okolicznymi kobietami.
3. Zorganizowanie kuligu, na którym Kmicic wyznał miłość Oleńce.
4. Do panny Billewiczówny dochodzą wiadomości o „zabawach” Kmicica. Następnie odwiedza ją jego kompania, jednak nie zostaje wpuszczona do majątku. Mężczyźni odjeżdżają, zatrzymując się w karczmie w Wołmontowiczach, gdzie wszczynają awanturę.
5. Zemsta Kmicica za wymordowanie towarzyszy:
- spalenie Wołmontowicz;
- ukrycie się u Oleńki;
- chłodne pożegnanie i wyrażenie przez kobietę niechęci do bohatera.
6. Napisanie przez Kmicica listu do Oleńki, w którym prosi o wybaczenie.
7. Porwanie Billewiczówny przez młodego chorążego orszańskiego.
8. Kmicic wyzywa na pojedynek Michała Wołodyjowskiego i pada rażony jego szablą.
9. Powrót głównego bohatera do zdrowia:
- wizyta Wołodyjowskiego i pogodzenie się mężczyzn;
- wręczenie przez pułkownika chorążemu listu od Janusza Radziwiłła, w którym hetman nakazuje mu formowanie oddziału.
10. Przybycie Kmicica do Kiejdan:
- przysięga wierności Januszowi Radziwiłłowi złożona na krzyż;
- spotkanie z Oleńką, która wybaczyła przeznaczonemu jej mężczyźnie błędy;
- ogłoszenie przez hetmana przejścia na stronę szwedzką;
- dowódcy wypowiadają wierność magnatowi, lecz po jego stronie wciąż zostaje Kmicic;
- Oleńka nazywa bohatera „zdrajcą”.
11. Janusz Radziwiłł przekonuje bohatera, że ugodowa postawa wobec Szwedów jest tylko przejściowa i ma służyć umocnieniu Rzeczpospolitej.
12. Kmicic swoim wstawiennictwem ratuje przed śmiercią mężczyzn, którzy odważyli się sprzeciwić hetmanowi.
13. Przyjazd Kmicica po Oleńkę do Billewicz:
- niezgoda panny na takie traktowanie;
- przyjazd Wołodyjowskiego i kompanów;
- pojmanie żołnierza posłusznego Radziwiłłowi i postanowienie o rozstrzelaniu go;
- Zagłoba znajduje przy Kmicicu listy, z których jasno wynika, że to jego wstawiennictwo uratowało im życie;
- decyzja o wstrzymaniu egzekucji i puszczeniu mężczyzny wolno.
14. Rozmowa Kmicica z Radziwiłłem:
- pretensje o to, że hetman go oszukał;
- sprytne wykręty magnata i zapewnienie Kmicica, że wszystko to robi dla dobra ojczyzny.
15. Kmicic otrzymuje (na własne życzenie) rozkaz dostarczenia listów do Bogusława Radziwiłła, Harasimowicza, Lubomirskiego oraz Karola X Gustawa:
- przygotowania do wyprawy, zgromadzenie niewielkie, acz wiernej kompanii;
- uzyskanie zapewnienia od hetmana, że Oleńce nie stanie się krzywda;
- pożegnanie z ukochaną, otrzymanie od niej błogosławieństwa na drogę.
16. Bohater dostarcza pisma do Bogusława oraz Harasimowicza. Po ich głośnym odczytaniu orientuje się o prawdziwych zamiarach Radziwiłłów:
- podjęcie decyzji o pochwyceniu młodego magnata i postawieniu go przed królem;
- opracowanie sprytnego planu i próba pojmania go podczas konnej przejażdżki;
- Kmicic zostaje raniony, książę ucieka.
Tom II
17. Kmicic powoli wraca do zdrowia pod opieką Soroki.
18. Natrafienie na chatę złodziei koni, którymi okazują się Kiemlicze – dawni żołnierze głównego bohatera.
19. Ostateczne wypowiedzenie służby Radziwiłłowi oraz zmiana nazwiska z Kmicic na Babinicz.
20. Podjęcie decyzji o wyprawie do króla Jana Kazimierza:
- postój w karczmie, gdzie dochodzi do starcia