Marek Antoniusz – Pochodzenie
Marek Antoniusz był wodzem rzymskim, urodzony 14 stycznia 83 roku p.n.e. Był synem Kretyka oraz Julii, siostry konsula Lucjusza Cezara. Wcześniej został sierotą i wychowywał się u Korneliusza Lentulusa, straconego z rozkazu Cycerona za udział w spisku Katyliny w 63 roku p.n.e.
W wieku ok. 20 lat wyjechał do Grecji studiować retorykę. Tam w roku 58 p.n.e. przyłączył się do legionów zdążających – pod wodzą prokonsula Aulusa Gabiniusza, do Syrii. W czasie tej kampanii zademonstrował swoje talenty jako dowódca jazdy i zdobył sobie uznanie swoją odwagą i dzielnością. W latach 54 – 51 p.n.e. pełnił służbę wojskową u Gajusza Juliusza Cezara, gdzie w ostatnim roku służby, został jednym z dowódców armii podczas kampanii Cezara w Galii.
Marek Antoniusz – Dokonania
W roku 44 p.n.e. Marek Antoniusz zostaje mianowany konsulem – naczelnym urzędnikiem cywilnym oraz wojskowym. W tym samym roku, po zamordowaniu Cezara przez spiskowców podczas id marcowych, usiłował zdobyć władze dyktatorską. Przy tej okazji Antoniusz starał się również przejąć dla siebie gigantyczny majątek jaki zgromadził Gajusz Juliusz Cezar. Jednak na drodze do osiągnięcia celu, stanął mu przybrany syn Cezara – Oktawian August. Przekonał senat do uznania Antoniusza za wroga Rzymu. W tej sytuacji Marek Antoniusz musiał uchodzić z Rzymu. Schronił się w Galii Przedalpejskiej, w której próbował się bronić wraz ze swoimi wiernymi legionami. Mimo wszystko, po objęciu przez Oktawiana dowództwa nad wojskiem rzymskim, zostaje pokonany w bitwie pod Mutiną w roku 43 p.n.e.
Po przegranej bitwie, Antoniusz zyskał silnego sprzymierzeńca wraz z jego armią – Lepidusa. W takiej sytuacji zawarto pokój między Oktawianem, a Antoniuszem i następnie dołączając do tego Lepidusa, utworzono tzw. drugi triumwirat w roku 43 p.n.e. w Bononii na najbliższe pięć lat. Jedną z ofiar tego układu był Cyceron, który pomimo że wspierał Oktawiana, został przez niego poświęcony na rzecz dobrych stosunków z Markiem Antoniuszem. W roku 42 p.n.e. w bitwie pod Filippi, zjednoczone wojska Oktawiana i Antoniusza, rozgromiły republikanów, spiskowców na życie cezara – Brutusa oraz Kasjusza. Podczas podziału terytoriów Imperium Rzymskiego, Antoniusz otrzymał prowincje Azji. Ożenił się również z siostrą Oktawiana – Oktawią.
W roku 37 p.n.e., ledwo trzy lata po swoim ślubie, przeniósł się na wschód, gdzie połączył się z Kleopatrą – wcześniej odsyłając swoją prawowitą żonę. Antoniusz przyjął obyczaje państwa faraonów, czym skutecznie zniechęcił do swojej osoby dawnych stronników. Cała sytuacja została wykorzystana przez Oktawiana Augusta, który wypowiedział wojnę Egiptowi. Prawdziwą przyczyną wybuchu wojny było jednak wstrzymanie dostaw zboża z państwa nad Nilem do Rzymu. Antoniusz został pokonany w morskiej bitwie pod Akcjum 2 września 31 r. p.n.e. Ostatecznie odebrał sobie życie przebijając się mieczem.