Oktawian August – Pochodzenie
Oktawian August (Gaius Octavius Thurinus) urodził się w Rzymie 23 września w roku 63 p.n.e. Był pierwszym cesarzem rzymskim, synem Attii (siostrzenicy Juliusza Cezara) oraz Gajusza Oktawiusza. Został adoptowany przez Gajusza Juliusza Cesara i wyznaczony na spadkobiercę. Po adopcji jego imię brzmiało Gajusz Juliusz Cezar Oktawian (Gaius Iulius Caesar Octavianus). Po śmierci w roku 14 n.e., został zaliczony w poczet bogów jako „Divus Augustus”.
Ród Oktawiuszów wywodził się z Velitrae, położonego w Lacjum miasta Wolsków. Do senatu wprowadził ich Tarkwiniusz Stary, a do patrycjatu – Serwiusz Tuliusz.
Oktawiusz urodził się w Rzymie, za konsulatu Marka Tuliusza Cycerona i Gajusza Antoniusza. Przydomek Thurinus nadano mu, gdy był jeszcze niemowlęciem – prawdopodobnie w nawiązaniu do miejsca pochodzenia przodków. Popularna była również wersja o zwycięskiej walce ze zbiegłymi niewolnikami, jaką miał w okolicach Thurium stoczyć tuż po jego urodzeniu jego ojciec.
Oktawian August – Dokonania
Po śmierci Juliusza Cezara (adoptowanego ojca), Oktawian przybył do Rzymu, w celu przejęcia spadku. Napotkał się jednak ze sprzeciwem Marka Antoniusza, który nie chciał uznać w nim następcy Cezara, przy czym zamierzał zagarnąć nie tylko jego majątek lecz również przejąć władze w Rzymie. Oktawian z aprobatą senatu, przekonał do uznania Antoniusza wrogiem państwa, zwyciężył go w bitwie pod Mutiną w roku 43 p.n.e..
Po wygranej bitwie, Oktawian wraz z wiernym legionami, przejął kontrolę w Rzymie. Przeprowadził w senacie swój wybór na konsula, po czym przystąpił do rozprawy z senacką opozycją. Zerwał z senatem i zjednoczył się z niedawnym oponentem Markiem Antoniuszem i drugim wodzem stronników Juliusza Cezara – Lepidusem. Ich porozumienie znane jest jako drugi triumwirat, a głównym celem była walka ze stronnictwem republikańskim.
Wszystko zakończyło się zwycięsko dla zjednoczonych sił Oktawiana, Antoniusza i Lepidusa w bitwie pod Filippi w roku 42 p.n.e.. Po wygranej, dokonano podziału władzy między triumwirów. Oktawian August otrzymał Italię i prowincje zachodnie. Po dziewięciu latach pokoju dochodzi do wojny domowej. Decydującym starciem stała się bitwa morska pod Akcjum. Oktawian pokonał w niej Antoniusza, uzyskując tym samym władze nad całym państwem.
W roku 29 p.n.e. Oktawian otrzymał pełnomocnictwa cenzora, na mocy których ułożył nową listę członków senatu. Następnie przeprowadził cenzus – spis obywateli rzymskich połączony z oszacowaniem ich majątku i przydzieleniem do odpowiedniej centurii.
16 stycznia 27 roku p.n.e., Oktawian otrzymał zaszczytny tytuł Augusta (Augustus – „wspaniały”). W ten sposób zapoczątkował nowy ustrój w państwie – pryncypat, władcą jest pierwszy wśród obywateli.
W czasie swoich rządów oparł się głównie na wojsku, arystokracji oraz ekwitach. Rozszerzył granice Imperium Rzymskiego po Dunaj i Ren. Był mecenasem literatury oraz sztuki. Czasy jego panowania nazywane są „złotym wiekiem”.