Zaburzenia odżywiania są chorobami o podłożu psychicznym, które charakteryzują się zaburzeniami łaknienia połączonymi z poczuciem winy po spożyciu posiłku. Osobom cierpiącym na zaburzenia odżywiania może towarzyszyć również depresja, samookaleczanie się oraz uzależnienia od środków odurzających. Osoby, które podejrzewają u siebie zaburzenia tego rodzaju powinny skontaktować się z psychologiem lub psychiatrą w celu podjęcia specjalistycznego leczenia.
Jadłowstręt psychiczny – anoreksja
Głównym objawem tego zaburzenia jest odmawianie przyjmowania posiłku przez osobę chorą w celu utraty wagi. Najbardziej podatne na tę chorobę są osoby w okresie dojrzewania pomiędzy 14 a 18 rokiem życia. Osoby chore postrzegają błędnie proporcje swojego ciała i obawiają się przybrania na wadze ignorując niski wskaźnik BMI, świadczący o niedowadze. Ponadto osoby chore, pomimo niedowagi, wykonują intensywne ćwiczenia fizyczne oraz unikają potraw, które według nich są wysokokaloryczne.
Jakie są powikłania zdrowotne jadłowstrętu?
Niedostateczna ilość tkanki tłuszczowej prowadzi do zaburzeń w syntezie hormonów steroidowych, a w konsekwencji do ich niskiego poziomu. Prowadzi to do zaburzeń miesiączkowania a także do zaburzeń płodności. Brak równowagi w poziomie hormonów w organiźmie może także doprowadzić do osteoporozy. Osoby cierpiące na chorobę również są zagrożone wystąpieniem niedociśnienia lub bradykardii. Jeżeli do objawów choroby dołączy prowokowanie wymiotów – uszkodzeniom ulega przełyk, żołądek oraz zęby.
Żarłoczność psychiczna – bulimia
Ten rodzaj zaburzenia odżywiania charakteryzuje się napadami objadania się, po których chory stosuje metody kontrolowania wagi ciała. Chorzy spożywają dużą ilość jedzenia w krótkim czasie, a następnie prowokują wymioty lub wykonują intensywne ćwiczenia fizyczne, albo przechodzą na ścisłą dietę. Napady żarłoczności występują co najmniej dwa razy w tygodniu. Z powodu intensywności wykonywanych czynności chory jest narażony na: zmęczenie, urtate ważnych dla organizmu związków pokarmowych, zaburzenia w gospodarce mineralnej, depresję i wiele innych stanów, które mogą prowadzić do wycieńczenia.