Wątroba jest największym gruczołem znajdującym się w organizmie człowieka, funkcjonalne należący do układu pokarmowego. Ma czerwonobrunatne zabarwienie, co związane jest z dużą ilością krwi przez nią przepływającą. Wątroba jest podwójnie unaczyniona: odżywczo przez tętnicę wątrobową doprowadzającą krew wraz z tlenem i czynnościowo przez układ wrotny, który dostarcza odtlenowaną krew bogatą w składniki pokarmowe. Jej ciężar wynosi przeciętnie 1,5 kg (u kobiet 1,3-1,5 kg, u mężczyzn od 1,5-1,7 kg). Wątroba leży w prawym podbrzuszu, tuż pod przeponą. Tworzą ją dwa płaty: większy płat prawy oraz mniejszy płat lewy. Każdy z nich zbudowany jest z segmentów, które z kolei dzielą się na zraziki, będące podstawowymi jednostkami morfologiczno-czynnościowymi wątroby. Zraziki zwierają hepatocyty ułożone w tak zwany beleczki wątrobowe.
Funkcje wątroby:
• gospodarowanie glukozą – w zależności od potrzeb: przekształcanie glukozy w glikogen, lub jej resynteza;
• gospodarowanie tłuszczami – synteza cholesterolu, lipoprotein, fosfolipidów; przetwarzanie węglowodanów i białek w tłuszcze;
• gospodarowanie białkami – produkcja białek osocza (albumin) i czynników krzepnięcia krwi (fibrynogenu, protrombiny);
• produkcja żółci, która uczestniczy w emulgacji tłuszczy oraz ułatwia wchłanianie witamin rozpuszczalnych w tłuszczach (A, D, E, K);
• magazynowanie witamin (A, D i B12) oraz żelaza i miedzi;
• odtruwanie organizmu poprzez neutralizacje różnych toksyn znajdujących się w organizmie np. alkoholu, leków, amoniaku (cykl mocznikowy), hormonów itp.;
• produkcja heparyny, czyli czynnika zapobiegającego krzepnięciu krwi;
• przemiany hemu – przetwarzanie hemu w bilirubinę będącą składnikiem żółci;
• regulacja objętości krwi w organizmie;
• termoregulacja;
• niszczenie na drodze fagocytozy różnorodnych komórek niepotrzebnych organizmowi lub mu zagrażających (np. wirusów, bakterii, grzybów, czy obumierające komórki) przez makrofagi wątrobowe.