„Przyjaciele”
Bajka stanowi ilustrację morału: „Prawdziwych przyjaciół poznajemy w biedzie”. Człowiek może sprawdzić szczerość przyjaźni, jaka łączy go z innymi dopiero w sytuacji trudnej, kiedy potrzebuje pomocy. Często niestety okazuje się, że osoby, które nazywamy przyjaciółmi, nie sprawdzają się w chwilach próby.
„Lis i kozioł”
Bajka przedstawia historię sprytnego lisa, który nawet w sytuacji zagrożenia życia nie załamuje się, ale potrafi znaleźć dobre wyjście. Sensem utworu jest zatem wskazanie, że nigdy nie należy tracić nadziei, ponieważ zachowując optymizm, można rozwiązać każdy problem. Z drugiej strony bajka obnaża chciwość, która prowadzi do opłakanych skutków.
„Zając i żaba”
(…) bo cały świat na tchórzu stoi:
Każdy ma swoją żabę, co przed nim ucieka,
I swojego zająca, którego się boi.
Oto morał bajki, która stanowi głęboką refleksję nad porządkiem świata i istotą ludzkiej egzystencji. Okazuje się, że lęk jest wpisany w życie każdego człowieka, a przeświadczenie, że inni są od niego wolni, jest zwyczajnym złudzeniem. Ponadto człowiek może występować w podwójnej roli: ofiary, ale też ciemiężyciela innych.
„Pies i wilk”
Lepszy w wolności kęsek lada jaki,
Niźli w niewoli przysmaki.
Taki morał przyświeca tej bajce. Utwór pokazuje, że wolność jest wartością wyższą niż materialne profity okupione niewolą. Największe rozkosze ciała nie zastąpią bowiem możliwości decydowania o sobie.
„Osioł i pies”
Jest to bajka zwierzęca, której morał pojawia się już w początkowych słowach tekstu:
Jeśli chcesz, ośle, by pies kochał ciebie,
Kochaj-że ty psa.
Pod postacią osła i psa kryją się ludzkie postawy. Osioł to synonim głupoty i egoizmu, kiedy pies prosi go o jedzenie, nie chce mu go udzielić. Kiedy zaś on potrzebuje pomocy, pies traktuje go z podobnym lekceważeniem. Utwór przekazuje zatem starą prawdę, zgodnie z którą tylko jeśli człowiek sam jest dobry dla innych i zauważa ich potrzeby, ma prawo oczekiwać tego samego.