Charakterystyka Grażyny
Żona Litawora. Córka dziedzica Lidy. W posagu wniosła ziemie Lidy. Wysoka i postawna. Była wzrostu Litawora, dlatego gdy jeździła konno, często mylono ją z mężem. Grażyna była osobą piękną, co ma podkreślać już samo jej imię: „Zwana Grażyną, czyli piękną księżną”.
Grażyna nie lubiła kobiecych zajęć. Często natomiast towarzyszyła mężowi w przejażdżkach konnych. Była nie tylko żoną, ale i przyjaciółką Litawora. Była mu podporą w trudach i wspólniczką w wesołych chwilach. Cechowała ją mądrość i roztropność. Miała na męża pewien wpływ, choć nigdy nie narzucała mu swej woli. Robiła to niezwykle taktownie. Była też osobą skromną. Rymwid określił ją słowami:
(…) Acz innym rzecz ta nie była świadoma,
Bo księżna, wyższa nad żon prostych rzędy (...)
Owszem cudzemu pilnie kryła oku,
Z jaką potęgą w sercu męża władnie (…).
Grażyna była też osobą odważną i potrafiła podejmować trudne decyzje. Była patriotką – to właśnie umiłowanie ojczyzny kazało jej odesłać Krzyżaków wbrew woli męża. Patriotyzm spowodował również, iż Grażyna - nie zważając na niebezpieczeństwo – ruszyła do walki z Krzyżakami, co przypłaciła życiem.
Dobrze podsumowują Grażynę słowa jej męża: „Niewiasta z wdzięków, a bohater z ducha”.
Charakterystyka Litawora
Mąż Grażyny. Jest młody i trochę porywczy. Gdy Witołd nie chce uznać jego praw do ziem Lidy, brata się nawet z Krzyżakami, byle tylko pokazać, iż ma do nich prawo. Nie przyjmuje argumentacji swojego doradcy, iż lepiej byłoby zjednać sobie starszyznę Lidy, gdyż napadając na tę ziemię, stanie się w oczach jej mieszkańców tylko najeźdźcą.
Litawor jest wyśmienitym rycerzem nawykłym do walki, sposobionym do niej od najmłodszych lat. Jest uparty. Upór ten dobrze zna jego małżonka:
(…) To wiem, że sobie sam radzi roztropnie,
Wiem jeszcze lepiej, co uradzi, dopnie (…).
Litawor jest konsekwentny w swoich działaniach i by dopiąć celu, nie cofnie się przed niczym. Tę cechę dobrze oddaje następujący fragment:
(…) Jutro, gdy Witołd, w zaufaniu zbytniem,
Na Lidzie słabe zostawił załogi,
Wpadniem, podpalim, zabierzem i wytniem (…).
Litawor nie jest jednak despotyczny w swych działaniach, dlatego rozmawiając z Rymwidem stara się umotywować swoją decyzję. Mówi, iż nieprawe zachowanie Witołda nie pozostawia mu wyboru.
Litawora niełatwo jest obłaskawić, gdy jest zdenerwowany, dlatego też Grażynie nie udaje się wpłynąć na pochopną decyzję męża. Jednak gdy Litawor ochłonął, zrozumiał swój błąd; przyznał, iż Grażyna zginęła z miłości do kraju. On z miłości do żony ginie śmiercią samobójczą w płomieniach.
Charakterystyka Rymwida
Doradca Litawora. Swoją funkcję pełni od dwunastu lat. Doradzał także poprzednikowi Litawora. To patriota. Nie chce pozwolić na wpuszczenie do ojczyzny Krzyżaków. Rymwid ma zaufanie zarówno władcy, jak i ludu. Jest roztropny i rozważny. W swych decyzjach nie kieruje się emocjami. Jest przeciwnikiem rozlewu krwi. Rymwid ceni tradycję, czemu daje wyraz w swojej długiej rozmowie z Litaworem, gdzie przytacza liczne przykłady z przeszłości. Mimo iż nie zgadza się ze swoim władcą, wykonuje posłusznie jego rozkazy. Jest sługą bardzo wiernym i oddanym.