Święte Przymierze jest jedną z ważniejszych, wczesnych prób realizacji idei jedności Europy, którą obserwujemy od ponad tysiąca lat – od czasów koncepcji Cesarstwa uniwersalnego tworzonego przez cesarza Ottona III.
Kilkaset lat później, u progu XIX wieku (1815 r.) po wojnach napoleońskich władcy Cesarstwa Rosyjskiego, Cesarstwa Austriackiego i Królestwa Prus utworzyli właśnie Święte Przymierze – sojusz, który miał utrzymać Europę w pokoju i w kręgu kultury chrześcijańskiej (a w praktyce – zachować równowagę między ówczesnymi mocarstwami, porządek ustalony w trakcie Kongresu Wiedeńskiego).
W kolejnych latach Święte Przymierze rozszerzało się – zostały do niego zaproszone wszystkie ówczesne państwa Europy (nie zaproszono Imperium Osmańskiego, przede wszystkim ze względów religijnych).
Istnienie Świętego Przymierza nie trwało jednak długo – przyczyną rozpadu sojuszu była rywalizacja polityczna państw założycielskich (Rosji i Cesarstwa Austriackiego), do jakiej doszło na terenie Półwyspu Bałkańskiego, a także wojny między Anglią, Francją i Rosją.