Jednolity Akt Europejski - geneza
Podpisanie w 1986 r. Jednolitego Aktu Europejskiego (JAE) było wyrazem pragnienia kontynuacji integracji europejskiej i oznaczało dokończenie budowy wolnego rynku w granicach Wspólnoty Europejskiej i wykonanie kolejnego kroku związanego z rynkiem wewnętrznym. Jednolity Akt Europejski został podpisany w Luksemburgu (17 lutego) przez 9 krajów członkowskich oraz w Hadze (28 lutego) przez Danię, Grecję i Włochy.
Jednolity Akt Europejski - postanowienia
Celem Jednolitego Aktu Europejskiego było uporządkowanie traktatów, które ustanowiły Wspólnotę, a także ich zmiana i uzupełnienie.
Wprowadzone zmiany to m.in.:
1. zdecydowano się na zwiększenie uprawnień decyzyjnych Parlamentu,
2. wprowadzono zmiany w kompetencjach Komisji (większa grupa spraw miała być decydowana kwalifikowaną większością głosów),
3. wprowadzono zmiany w procedurze podejmowania decyzji przez Radę,
4. utworzono podstawy prawne działania Rady Europejskiej,
5. uregulowanie kwestii rynku wewnętrznego,
6. wprowadzenia pojęcia Unii Gospodarczej i Walutowej,
7. wprowadzenie nowych dziedzin, które miały znaleźć się w kompetencjach Wspólnoty, tzn. badania naukowe, ochrona środowiska, kwestie społeczne (polityka spójności), rozwój technologii – rozszerzenie kompetencji Wspólnotowych.
Jednolity Akt Europejski - Cele
Cele przytoczone w preambule aktu to natomiast: poprawa sytuacji gospodarczej i społecznej, dążenie do osiągania kolejnych celów, oraz działania wcelu lepszej funkcjonalności Wspólnot. Ważniejszym zapisem jest jednak fragment dot. szerszego kontekstu – zmiany stosunków między państwami członkowskimi w celu pogłębionej integracji – czyli ustanowienia Unii Europejskiej.
Jednolity Akt Europejski wszedł w życie 1 lipca 1987 r