Akt I
Przygotowanie
(31 grudnia 1799 roku, chata Twardowskiego)
Nocą przed chatę zlatują diabły i czarownice. Biesom przewodzi demon Astaroth. Szatan rozkazuje sprawdzenie mechanizmu w „wiekowym zegarze”. Wkrótce wybija północ, rozpoczyna się nowy wiek, nad którym demony chcą zapanować. Diabły poszukują odpowiedniej „rozrywki”, postanawiają zaingerować w przyszłość narodu walczącego o wyzwolenie spod tyranii zaborcy. Wpadają na pomysł stworzenia postaci odpowiedzialnych za losy jednego z polskich powstań narodowych (powstanie listopadowe). Biesy stają w kręgu wokół wielkiego kotła, wiedźmy wrzucają do niego rozmaite składniki. Z parującego naczynia wylatują duchy dygnitarzy i przyszłych przywódców powstania: Józefa Chłopickiego, Adama Czartoryskiego, Zygmunta Skrzyneckiego, Juliana Ursyna Niemcewicza, Joachima Lelewela oraz Jana Krukowieckiego. Rytuał zostaje zakłócony przez przybycie aniołów. Jeden z archaniołów wznosi do Boga modlitwę o Polskę.
Prolog
Kolejne wypowiedzi trzech osób prologu. Pierwsza (poeta-wieszcz) prosi Boga o łaskę dla ludu umęczonego ciągłym bojem – kojący sen. Nazywa siebie duchem Apokalipsy, wyobrażonym pod postacią starca (postać przypomina apokaliptycznego