Historia Ponomarenki

Historia Ponomarenki

Ponomarenko był kiedyś kolejarzem w Kijowie. W lipcu 1941 r. mijało 10 lat od jego osadzenia w radzieckich obozach (był więziony w większości z nich). Należał więc do ludzi o największym doświadczeniu, doskonale orientujących się w realiach obozowego życia. Nie pomogło mu to jednak ostudzić emocji związanych z kończącym się wyrokiem –  już na długo przed faktem chwalił się tym innym więźniom i wyrażał absolutną pewność odnośnie swojego powrotu na wolność.

Kiedy osadzeni wrócili z pracy, Ponomarenko już nie żył. Brakującą część historii Gustaw poznał od Dimki.

Kolejarz z rozmowy z władzami wrócił jakby starszy, zupełnie pozbawiony życia. Okazało się, iż jego wyrok został przedłużony „biezsroczno” (bezterminowo). Ten cios był zbyt silny. Mężczyzna rozpaczał, bił głową w deski pryczy i próbował się modlić. Między godziną 4 i 5 zmarł na zawał serca.

Inni więźniowie krytycznie wypowiadali się o postawie Ponomarenki. Być może i mu współczuli, ale przede wszystkim zachowywali rozsądek. Mówili tylko, że jak nikt inny znał on realia obozów. Zastanawiali się też, dlaczego tak łatwo poddał się radości i nadziei, która go omamiła, skoro był więźniem doświadczonym, który zapewne niejedno widział. Zawiedziona nadzieja z kolei doprowadziła pośrednio do tego śmierci.

Polecamy również:

Komentarze (2)
Wynik działania 4 + 4 =
anix
2024-01-29 15:49:35
fajne
Patryk
2021-03-22 10:16:11
Pomocne
Ostatnio komentowane
Niga
• 2025-02-17 12:10:09
Fajnie, dziękuję
• 2025-02-13 21:09:19
nie wiem po co takie łatwe działanie
• 2025-02-04 15:03:23
W planie wydarzeń punkt 1 i 2 powinny być zamienione miejscami.
• 2025-01-29 19:30:27
Jest tu zawarte wiele niezbędnych oraz interesujących informacji o twórcy i artyście jakim...
• 2025-01-26 10:13:01