„Portret dziewczynki w czerwonej sukience” autorstwa Józefa Pankiewicza powstał w 1897 r. Artysta dwa lata wcześniej otrzymał zamówienie od Adama Oderfelda – mecenasa i opiekuna malarzy – na kilka portretów przedstawiających członków jego rodziny. Jednym z najbardziej znanych dzieł tej serii stał się obraz ukazujący jego córkę – Józefę Oderfeld.
 |
| Józef Pankiewicz „Portret dziewczynki w czerwonej sukience” |
„Portret dziewczynki w czerwonej sukience” - opis
W centrum obrazu znajduje się tytułowa dziewczynka, przedstawiona od kolan w górę. Ma na sobie czerwoną sukienkę z bufiastymi rękawami (kończą się na wysokości łokci). Jej jasne, niemal złote włosy swobodnie opadają przez lewe ramię. W prawej ręce, opuszczonej wzdłuż ciała dziecko trzyma chusteczkę, a jej druga dłoń spoczywa na znajdującym się obok krześle. Tłem portretu jest beżowo-żółtawa ściana. W prawym górnym rogu widnieją dwa kwiaty lilii.
Najbardziej przykuwający uwagę element dzieła Pankiewicza to twarz tytułowej bohaterki. Jest ona spokojna i skoncentrowana, szczególne wrażenie robią jej czarne oczy i niezwykle głębokie spojrzenie.
„Portret dziewczynki w czerwonej sukience” - interpretacja
Wielki wpływ na malarstwo Pankiewicza miała twórczość amerykańskiego malarza – Jamesa McNeila
