Ciało bezpostaciowe- definicja, przykłady
Typowym przedstawicielem ciał bezpostaciowych jest szkło. Ciało bezpostaciowe powstaje gdy oziębiana ciecz nie następuje krystalizacja (najczęściej wynika to z powodu trudności w powstaniu pierwszej porcji takiej fazy). W postaci ciał bezpostaciowych występują także niektóre mieszaniny minerałów, polimery, minerały czy stopy metali ( opale, bursztyny, szkla metaliczne, żywice naturalne woski, żywice polisiloksanowe, polietylen).
Najważniejszą cechą ciał bezpostaciowych jest ich zachowanie w procesie ogrzewania. W przeciwieństwie do kryształów ciała amorficzne nie mają temperatury topnienia, lecz w sposób ciągły poprzez stan plastyczny przechodzą w stan ciekły. Właściwości ciała bezpostaciowego nie wykazują zależności od kierunku (ciało izotropowe). Ciała bezpostaciowe pomimo swojej sztywnej struktury nie są zaliczana do ciał stałych lecz stanowią odrębną grupę pozostając w stopniu uporządkowania pośrednim między ciałem stałym a gazem podobnie jak ciecz.