trzy możliwości egzystencji po śmierci – można zostać zbawionym, spaść do piekieł bądź trafić do miejsca pośredniego, gdzie dokona się jego oczyszczenie.
Zaratusztrianie wierzą, że przy końcu dziejów na świecie pojawi się Saoszjant (Zbawiciel), nastąpi zmartwychwstanie umarłych w niezniszczalnych ciałach oraz ostateczna walka między dobrem a złem, która zakończony się zwycięstwem dobra i odnowieniem stworzenia. Dojdzie wówczas do przemiany świata i nastaną czasy wiecznego szczęścia i pokoju.
Świętą księgą zaratusztrianizmu jest Awesta, której autorstwo przypisywane jest Zaratuszstrze.
Zaratusztrianie praktykują obrzęd haomy (rytuał spożywania napoju haoma, którego wypicie ma nieść ze sobą nieśmiertelność) oraz oddają cześć świętemu ogniowi, który jest uznawany za najczystszym ze wszystkich tworów Ahury Mazdy.
Za czasów dynastii Sasanidów (III-VII w. n.e.) zaratusztrianizm był religią oficjalną państwa perskiego. Po podboju imperium przez Arabów uległ jednak marginalizacji. Dzisiaj liczba wyznawców zaratusztrianizmu sięga około 130 tysięcy, z czego w rodzimym Iranie jest ich tylko 25 tysięcy. Najwięcej zamieszkuje Indie (szczególnie Bombaj) – około 80 tysięcy. Wyznawców zaratusztrianizmu można spotkać również w Stanach Zjednoczonych i w Pakistanie.