Głoska ch jest w języku polskim zapisywana dwojako - literą h lub połączeniem ch.
ZASADY UŻYCIA CH
Ch piszemy, jeśli w wyrazach pokrewnych wymienia się na sz (duchota - duszny, machina - maszyna, ucho - uszko, słuchać - słyszeć, płochy - płoszyć).
Ch piszemy po spółgłosce s (np. schemat, wschód, pascha, schnąć, schody, eschatologia).
Na końcu wyrazu niemal zawsze piszemy ch (np. dach, śmiech, strach, zapach), także w przypadku rzeczowników, przymiotników, zaimków i liczebników w Mc. liczby mnogiej (o kim? o czym? o moich kolegach, zwinnych kotach, pierwszych uczuciach, trzech stołach).
O użyciu ch w wielu wyrazach nie decyduje żadna z powyższych zasad. Ich pisownię trzeba zapamiętać. Należą do nich słowa takie jak np.: anarchia, pochwała, blichtr, kichać, spychacz, choroba, choinka, muchomor, architekt, wachlarz, pachołek.
UWAGA!
Pisownię wyrazów z h na końcu (druh, rzeka Boh, Allah/ Allach czy imiona typu Sarah, Hannah, Joseph, Deborah) należy zapamiętać.
ZASADY UŻYCIA H
H piszemy w przedrostkach takich jak np.:
-hiper (hipermarket, hiperbola, hiperpoprawność),
-higro (higroskopijny, higrometr, higrofit),
-hydro (hydrologia, hydrosfera, hydrożel),
-hekto (hektopascal,