Imiona (jako nazwy własne wskazujące na konkretne jednostki) zapisujemy wielką literą.
Zasady nadawania imion osobom narodowości polskiej
Nadając imiona, urzędy stanu cywilnego korzystają z trzech źródeł - z Wykazu imion używanych w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (1983 r.), z ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego oraz z Zaleceń dla urzędów stanu cywilnego, dotyczących nadawania imion dzieciom osób obywatelstwa polskiego i narodowości polskiej (1996 r.).
Zgodnie z ww. ustawą Kierownik Urzędu Stanu Cywilnego odmawia przyjęcia oświadczenia o wyborze dla dziecka więcej niż dwóch imion, imienia ośmieszającego, nieprzyzwoitego, w formie zdrobniałej oraz imienia niepozwalającego odróżnić płci dziecka. Zapisy te doprecyzowane zostały w Zaleceniach dla urzędów…, z których wynika m.in., że:
- zaleca się nadawanie imion przyswojonych przez język polski (Katarzyna, nie Catherine),
- nie powinno się nadawać imion pochodzących od nazw pospolitych oraz nazw geograficznych (Śnieżynka, Dakota),
- w imionach zapożyczonych wskazane jest zamienianie znaków obcych na rodzime (Aleks, nie Alex).
Rada Języka Polskiego opracowała także listę imion, których nadawania nie zaleca się dzieciom rodziców