Motyw cierpienia w „Makbecie”
Motyw cierpienia w „Makbecie” rozumiany jest jako cierpienie, jakie każdorazowo dotyka człowieka, który popełnia zbrodnię. Lady Makbet nie wytrzymuje obciążenia psychicznego związanego z popełnionymi morderstwami, choć na początku to ona wydaje się silniejsza psychicznie od męża. Lady Makbet przeżywa załamanie nerwowe i cierpi z powodu wyrzutów sumienia. Ulega obsesji mycia swoich splamionych krwią dłoni.
Makbet również cierpi z powodu wyrzutów sumienia – doznaje halucynacji, widzi ducha Banka, słyszy rozmaite głosy. W końcu zostaje wdowcem – umiera Lady Makbet, ze względu na którą w dużej mierze dopuścił się on zbrodni.
Motywy fantastyczne w „Makbecie”
Trzy wiedźmy i ich przepowiednie, bogini Hekate, dziwne znaki w noc zamordowania króla, duch Banka – to elementy fantastyczne w dramacie Szekspira. Wiedźmy, które pojawiają się, aby zaraz zniknąć, znają przyszłość, którą obwieszczają bohaterom. Symbolizują one poniekąd Fatum, które doprowadzi do zguby Makbeta. Z drugiej strony można widzieć w wiedźmach mitologiczne Mojry – boginie losu, które znały ludzkie przeznaczenie.
Motyw przeznaczenia w „Makbecie”
Makbet jest ofiarą Fatum – bierze udział w wydarzeniach, które rozegrały się jak gdyby poza nim, jego wolną wolą już w momencie, gdy poznał swoje przyszłe losy. To przepowiednie wiedźm skierowały go na drogę zbrodni. Makbet brnie coraz dalej, gdyż nie ma już możliwości odwrotu. Jego los zostaje przypieczętowany w momencie zabójstwa króla.
Za swoje zbrodnicze czyny czeka Makbeta straszliwa kara – najpierw utraci zdrowy rozsądek i pogrąży się w szaleństwie dręczony wyrzutami sumienia, by później stracić ukochaną żonę. Na końcu przegra bitwę i poniesie śmierć z ręki Makdufa.
Motyw szaleństwa w „Makbecie”
Ze względu na straszliwie przeżycia i wyrzuty sumienia wywołane kolejnymi zbrodniami zarówno Lady Makbet, jak i jej mąż popadają w obłęd. Makbet rozmawia w czasie uczty na zamku z duchem zamordowanego przyjaciela Banka, natomiast Lady Makbet próbuje bezskutecznie zmyć ze swoich rąk niewidoczną krew.
Motyw zdrady w „Makbecie”
Cały utwór dramatyczny Szekspira osadza się wokół konfliktu rozgrywającego się w duszy Makbeta. Tutaj główny bohater zdradza samego siebie i swoje ideały – Makbet to szlachetny rycerz, wierny poddany. Jednak jest również niepozbawiony ambicji i pragnie zaszczytów nie tylko dla siebie, lecz również dla żony. Po przepowiedni, jaką otrzymuje od wiedź, wkracza na drogę zbrodni i nie ma dla niego odwrotu. Po drugiej stronie mamy Makdufa, synów Dunkana oraz Banka – pozostają oni są wierni cnocie i szlachetności.