- Nie będę siedzieć cały wieczór w domu.
Future perfect jest stosowany do mówienia o czymś, co zostanie ukończone przed konkretnym czasem w przyszłości. Ważne jest określenie czasu, do kiedy dana czynność zostanie zakończona. Przykład: She will have finished her work by the end of the week. - Ona skończy pracę do końca tego tygodnia. Zdania twierdzące w czasie future perfect mają następującą konstrukcję: podmiot + will ('ll) + have + III forma czasownika (past participle). Przykład: They will have left by tomorrow.
Przeczenia tworzymy przy pomocy słówka 'not' (They will not have left by tomorrow), a pytania poprzez inwersję (Will they have left by tomorrow?). Spójrzmy również na następujące przykłady użycia czasu future perfect:
Next month we will have been married for 25 years. - W następnym tygodniu minie 25 lat odkąd jesteśmy małżeństwem.
I will have made nearly 100 cupcakes by 5 o'clock. - Do piątej zrobię prawie 100 babeczek.
The lesson will have finished by 2 o'clock. - Lekcja skończy się do drugiej.
Czas future perfect continuous podobnie jak future perfect używany jest w odniesieniu do przyszłości. Zaliczamy go jednak do czasów progresywnych, dlatego jego budowa znacznie różni się od konstrukcji czasu future perfect. Zdania twierdzące w czasie future perfect continuous zbudowane są w następujący sposób: podmiot + will ('ll) + have + been + czasownik z końcówką '-ing' (By next week they will have been living there for 50 years).
Przeczenia tworzymy przy pomocy słówka 'not', a pytania na zasadzie inwersji. Różnica między czasami future perfect i future perfect continuous polega także na odmiennym zastosowaniu. Podczas gdy future perfect używany jest w odniesieniu do czynności, które zostaną zakończone w przyszłości, czas future perfect continuous służy podkreśleniu ciągłości danej czynności w określonym czasie w przyszłości.
Struktura 'going to' jest używana w odniesieniu do przyszłości równie często jak czas future simple. Częściej jednak występuje w języku mówionym, podczas gdy 'will + infinitive' preferowane jest w komunikacji formalnej. 'Going to' stosowane jest ponadto przy wyrażaniu intencji, zamiarów, przewidywań dotyczących przyszłości i spontanicznych decyzji.
I'm not feeling well. I think I'm going to faint in a moment. - Nie czuję się dobrze. Myślę, że zaraz zemdleję.
What are you going to wear to the party? - Co zamierzasz ubrać na imprezę?
She is going to buy a new house. - Ona zamierza kupić nowy dom.
Mówiąc o przyszłości możemy użyć również czasu present continuous. Dzieje się tak w przypadkach, kiedy coś jest dokładnie zaplanowane (prawie że pewne) i mówiący jest przekoanany, że to nastąpi.
We are going to Greece next summer. - Następnego lata jedziemy do Grecji.
Are they leaving soon? - Czy oni wkrótce wychodzą.
I'm not playing football tomorrow. - Nie gram jutro w piłkę nożną.
Stative verbs i czasy gramatyczne
Należy zapamiętać, że nigdy nie używamy czasów progresywnych (continuous) z czasownikami statycznymi (stative verbs), czyli czasownikami odnoszącymi się do: uczuć (love, like, hate), posiadania (own, have, belong), stanów umysłu (think, know, see). Więcej na temat tej grupy czasowników przeczytać można w sekcji 'Stative verbs'. A oto kilka przykładów użycia stative verbs:
I love you. - Kocham cię.
She likes chocolate. - Ona lubi czekoladę.
They used to own a big house. - Oni kiedyś posiadali duży dom.
It didn't belong to me. - To nie należało do mnie.
What do you think of it? - Co o tym myślisz?
He always knew better. - On zawsze wiedział lepiej.
I see your point. - Rozumiem twój punkt widzenia.