Sparta położna na półwyspie Peloponeskim, była drugą po Atenach potęgą wśród Greckich polis Epoki Klasycznej. Jako jedyne polis zachowała ustrój monarchiczny, chociaż w praktyce spartańskim polis rządziła grupa wysoko postawionych obywateli. Spartańskie polis, praktycznie od początku swego istnienia, podporządkowane było kwestią militarnym.
Spartańskie wychowanie – Organizacja
Życie społeczne Sparty sprowadzone było praktycznie to sztuki wojennej. Dzieci spartańskie, zaraz po narodzinach poddawano oględzinom. Dzieci słabego zdrowia porzucano, a silnych chłopców poddawano rygorystycznym ćwiczeniom fizycznym, które trwały aż do dwudziestego roku życia. W tym wieku rozpoczynali regularną służbę wojskową, która trwała w gruncie rzeczy przez cale ich życie.
Zdrowe dzieci do 7 roku życia wychowywane były w domu przez swoje matki. Później rozpoczynał się tzw. wstępny okres agoge (pochodzi od agogeus oznaczającego lejce służące do kierowania koniem). Odbywa się pod częściową opieką oraz pod okiem państwowych urzędników. W wieku dwunastu lat młodzi spartanie opuszczali całkowicie swoje domy rodzinne i przenosili się do koszar, gdzie przebywali do trzydziestego roku życia, czyli osiągnięcia pełnych praw obywatelskich.
Po przejściu do koszar dwunastoletni chłopcy byli od razu grupowani w struktury o charakterze czysto wojskowym. Razem ćwiczyli, razem nocowali – co często prowadziło do homoseksualnych związków. W Starożytnej Grecji był to jednak pewien standard, niż pojedyncze przypadki. Z resztą takie kontakty między rekrutami były jak najbardziej pochwalane. Uważno bowiem, że uczucie to czyni spartan lepszymi żołnierzami, jedną wspólnotą, gwarantem solidarności i wytrwania.
Praktycznie większość spartan przez cale swoje życie prowadziła koszarowo – wojskowy tryb życia. Nakaz służby wojskowej w zasadzie obowiązywał do 60 roku życia, a więc dotyczył także mężczyzn żonatych. Byli oni poddawani surowej wojskowej dyscyplinie oraz ciężkim ćwiczeniom fizycznym i wojskowym, kształtującym pożądany przez państwo charakter obywatela – wojownika.
Spartańskie wychowanie – Kobiety
Obowiązek dbałości o odpowiednią formę fizyczną dotyczył również kobiet. Pod tym względem Sparta była jedynym polis, gdzie kobiety ćwiczyły często w towarzystwie mężczyzn. Ideałem kobiety była wówczas kobieta wysportowana, zdrowa – zdolna do rodzenia silnych i zdrowych dzieci.