Partenon to wielka świątynia na cześć Ateny. Stanęła na Akropolu w 432 r. p.n.e., była budowana przez 15 lat. Miała być podziękowaniem dla patronki miasta za uratowanie Greków przed Persami.
Partenon - znaczenie nazwy
Nazwa „Partenon” oznaczająca „pokój dziewic” odnosiła się początkowo do małego pomieszczenia, a sama świątynia określana była wówczas mianem „wielkiej świątyni”. Dopiero 100 lat później nazwą „Partenon” zaczęto określać całą budowlę.
Partenon - cechy budowli
Pod nadzorem Fidiasza powstał dorycki perypter, czyli świątynia otoczona wieńcem kolumn zewnętrznych, zbudowany prawie w całości z białego marmuru. Świątynia zbudowana została na planie prostokąta o wymiarach 69,51 x 30,86 metrów. Posiadała 8 kolumn w fasadzie i 17 na dłuższych bokach. Każda z 46 zewnętrznych kolumn miała wysokość 10,43 m. Za ośmioma kolumnami frontonów znajdowało się jeszcze 6 smuklejszych kolumn przedsionków - również doryckich. Górna część budowli była bogato zdobiona płaskorzeźbami, pomalowanymi na intensywne kolory. Dach świątyni składał się z marmurowych płyt, ułożonych na drewnianym belkowaniu.
Partenon określany jest czasem świątynią rzeźbiarzy. Budynek był bogato zdobiony. Obecne na fasadzie rzeźby nawiązywały do historii Grecji.
Wnętrze Partenonu
Wnętrze było podzielone na dwie części. W większej części znajdował się posąg Ateny Partenos. Był to wysoki na około 12 metrów posąg Ateny, wykonany z kości słoniowej i złota. Od strony zachodniej znajdowała się mniejsza Sala dziewic (właściwy partenon). Możliwe, że Partenon był miejscem, w którym znajdował się skarbiec Aten i całego Związku Morskiego.
W 1687 roku część świątyni została wysadzona w czasie II wojny wenecko-tureckiej.