Iloczyn rozpuszczalności (Kso) to iloczyn stężeń jonów trudnorozpuszczalnego elektrolitu w jego roztworze nasyconym. Pojęcie to stosowane jest wyłącznie do trudnorozpuszczalnych elektrolitów. Iloczyn rozpuszczalności oblicza się analogicznie jak stałą dysocjacji.
Im niższą wartość ma iloczyn, tym związek jest trudniej rozpuszczalny. Jeżeli w roztworze stężenia jonów przekroczą wartość iloczynu rozpuszczalności, dochodzi do wytrącenia osadu. Wartość iloczynu zależy od:
- rodzaju substancji,
- rozpuszczalnika,
- temperatury.
W przypadku mieszaniny substancji o tym samym typie budowy (np. AB, A2B itp.) to najpierw wytrąca się osad związku o niższym iloczynie rozpuszczalności. W przypadku różnych typów budowy w pierwszej kolejności wytrąca się osad o mniejszej molowej rozpuszczalności.
Rozpuszczalność molowa to stężenie trudnorozpuszczalnego elektrolitu w jego roztworze nasyconym - im jest niższa, tym związek jest trudniej rozpuszczalny.
