Chromatografia to metoda analityczna służąca do badania składu mieszanin związków chemicznych oraz ich rozdziału. Istnieje kilkanaście rodzajów technik chromatograficznych, jednak każda z nich opiera się na takich samych założeniach. Rozdział mieszaniny zachodzi poprzez nałożenie badanej mieszaniny na złoże (fazę stacjonarną), która oddziałuje z substancjami znajdującymi się w mieszaninie i wymycie ich za pomocą eluentu (fazy ruchomej), która również oddziałuje ze związkami z mieszaniny. Siła oddziaływania wymywanych związków chemicznych z obiema fazami jest indywidualna dla każdego z nich, co sprawia, że są one wydobywane ze złoża w różnym czasie (dzięki temu zachodzi ich rozdział).
Chromatografię można podzielić na:
• adsorpcyjną, w której rozdzielanie odbywa się w wyniku różnego powinowactwa adsorpcyjnego składników mieszaniny do powierzchni fazy stacjonarnej,
• podziałową, w której rozdzielanie związane jest z różnymi wartościami współczynnika podziału składników mieszaniny między dwie niemieszające się fazy,
• jonowymienną, w której podstawą rozdzielania są różnice w sile oddziaływań międzycząsteczkowych pomiędzy jonami z roztworu a jonami związanymi z fazą stacjonarną (zwaną jonitem).
• sitową, zwaną inaczej chromatografią żelową lub sączeniem molekularnym, w której o rozdzielaniu składników mieszaniny decydują rozmiary cząsteczek.
Elektroforeza jest to zjawisko przemieszczania się cząsteczek obdarzonych ładunkiem elektrycznym pod wpływem pola elektrycznego. Ruch w kierunku anody nazywany jest anaforezą, a w kierunku katody – kataforezą. Zjawisko to jest szeroko stosowane w technikach analitycznych chemii czy biologii molekularnej. Służy do rozdziału mieszanin (np. kwasów nukleinowych, białek) na frakcje różniące się ładunkiem elektrycznym, a tym samym wielkością cząsteczki – ruchliwość elektroforetyczna jest wprost proporcjonalna do ładunku elektrycznego cząsteczki i odwrotnie proporcjonalna do jej wielkości (oraz kształtu). Wyróżnia się m.in. elektroforezę żelową, w której ruch cząsteczek odbywa się w żelu agarozowym, skrobiowym czy poliakrylamidowym lub elektroforezę kapilarną, gdzie cząsteczki rozdzielane są w długiej kwarcowej kapilarze.
Ekstrakcja to proces polegający na wyodrębnieniu składnika lub składników z mieszaniny za sprawą dyfuzji do cieczy lepiej rozpuszczającej te związki. Wyróżnia się ekstrakcję ciecz-ciecz oraz ciecz-ciało stałe, która nazywana jest również ługowaniem. Wydajność ekstrakcji zależy w dużej mierze od rodzaju rozpuszczalników oraz temperatury i samej techniki, jaką jest wykonywana.