Faryzeusze i saduceusze

Faryzeusze

Faryzeusze („oddzieleni”) byli żydowskim stronnictwem religijno-politycznym; w opracowaniach można się spotkać z określeniem ich jako sekty religijnej. Wyłonili się za panowania Jana Hyrkana, czyli ok. 135-104 przed Chr.

Rekrutowali się na ogół z warstw średnich, reprezentując żydowską religijność ludową. W czasach Heroda liczyli ok. 6 tysięcy osób. Tym co ich odróżniało, oddzielało, od reszty była bardzo szczegółowa znajomość Tory oraz tradycja jej ustnej interpretacji (Ustna Tora). Byli zagorzałymi zwolennikamiPrawa. Stali w opozycji do stronnictwa saduceuszy. Nie zgadzali się na jakąkolwiek hellenizację, ich postawa była niezależna od władz rzymskich i nie współpracowali z nimi.

Byli zwolennikami teokracji, oczekiwali ustanowienia Królestwa Bożego na ziemi, ożywiały ich nadzieje mesjanistyczne. Wierzyli w zmartwychwstanie ciał, odpłatę pośmiertną oraz istnienie aniołów i demonów. Reprezentowali skrajny formalizm religijny, zarzucano im hipokryzję. Pogardzali „tłumem nie znającym Prawa”, niemniej cieszyli się szacunkiem i sympatią wśród mas, a ich wpływ był ogromny. Tworzyli gminy, na których czele stali uczeni w piśmie nauczyciele, czyli rabbi. Swoje nauki głosili w synagogach. Do stronnictwa faryzeuszy należał św. Paweł przed swoim nawróceniem.

Wielokrotnie wchodzili w spory i dyskusje z Chrystusem, krytykują jego uzdrawianie w szabat oraz kontakty z celnikami i grzesznikami. Uważali Go za bluźniercę. Z drugiej strony wiemy z Ewangelii, że Jezus jadał u faryzeuszów (Łk 7, 36) i to oni ostrzegli Go o niebezpieczeństwie (Łk 13, 31). Papież Benedykt XVI podkreślił w swojej nauce, że faryzeusze nie odpowiadają za śmierć Chrystusa.

Po zburzeniu świątyni jerozolimskiej w 70 r. po Chr. upadł tzw. judaizm świątynny, a razem z nim stronnictwa religijno-polityczne. Wówczas to faryzeusze zadbali o znajomość Prawa i dzięki nim, a szczególnie szkole Hillela, wyłonił się tzw. judaizm rabiniczny. Mówi się, że faryzeusze ocalili judaizm od zagłady. 

Współcześnie faryzeuszem określa się człowieka fałszywego i obłudnego.

Saduceusze

Sama nazwa saduceusze oznacza prawdopodobnie potomkowie/stronnicy Sadoka (Sadok był arcykapłanem Salomona). Pojawili się jako zorganizowana grupa za panowania Jana Hyrkana, czyli w II w. przed Chr. W przeciwieństwie do faryzeuszy, saduceusze rekrutowali się z bogatej arystokracji kapłańskiej. Ich autorytet miał źródło w pochodzeniu i w pozycji społecznej, a nie w pobożności i wiedzy. Odznaczali się konserwatyzmem.

Głównym zadaniem saduceuszy było administrowanie Świątynią i czuwanie nad rytuałem. Nie dbali o podnoszenie religijnego poziomu ludu Odrzucali ustną tradycję, liczyła się dla nich tylko Tora, a interpretacja Prawa w ich wykonaniu była bardzo dosłowna. Zaprzeczali zmartwychwstaniu umarłych, nieśmiertelności, odpłacie pozagrobowej, jak również istnieniu aniołów oraz demonów. Chętnie akceptowali rzymskie rządy. Nie cieszyli się sympatią ludu, więc gdy tylko świątynia przestała istnieć, również i oni zniknęli ze sceny żydowskiej.

Polecamy również:

  • Jezus Chrystus - Wiara w Jezusa

    Wiara chrześcijańska jest oparta na osobie Jezusa Chrystusa jako Syna Bożego, Zbawiciela i Odkupiciela wszystkich ludzi. Nauka o Nim stanowi centrum katechezy Kościoła Katolickiego oraz innych wyznań chrześcijańskich. Więcej »

  • Maryja - Matka Boska

    Maryja/Maria pochodziła z królewskiego rodu Dawida, z pokolenia Judy. Jej rodzicami (zgodnie z apokryfem Protoewangelia Jakuba) byli Joachim i Anna, którzy zostali w Kościele wyniesieni do godności świętych. Mężem Maryi był Józef. Więcej »

  • Apostołowie

    Termin apostoł wywodzi się z języka greckiego (apostolos) i oznacza wysłannika, legata. W chrześcijaństwie apostołami, w węższym znaczeniu, nazywano dwunastu uczniów wybranych przez Jezusa, którzy byli towarzyszami Jego podróży i naocznymi świadkami działalności. Więcej »

  • Św. Marek Ewangelista

    Św. Marek Ewangelista nie należał do grona Dwunastu Apostołów. Był jednak bliskim współpracownikiem św. Piotra oraz św. Pawła, dlatego w Kościele prawosławnym zaliczany jest do tzw. „siedemdziesięciu dwóch uczniów”. Więcej »

  • Św. Łukasz

    Święty Łukasz Ewangelista pochodził z Antiochii Syryjskiej. Nie był Żydem, lecz nawróconym na chrześcijaństwo poganinem. Nie należał zatem do grona siedemdziesięciu dwóch uczniów powołanych przez Chrystusa do szerzenia Dobrej Nowiny, choć tylko on mówi o ich misji (Łk 10,1-12). Więcej »

Komentarze (0)
Wynik działania 3 + 1 =
Ostatnio komentowane
dzięki
• 2025-03-10 15:14:41
bardzo to działanie łatwe
• 2025-03-03 13:00:02
Jest nad czym myśleć. PEŁEN POZYTYW.
• 2025-03-02 12:32:53
pozdro mika
• 2025-02-24 20:08:01
dzięki
• 2025-02-24 09:56:27