„Huśtawka” Auguste'a Renoira powstała w 1886 r. Obraz ten malowany został w Paryżu przy ulicy Cortot – w niewielkim ogrodzie, miejskiej enklawie zieleni.
 |
| Auguste Renoir „Huśtawka” |
„Huśtawka” - opis obrazu
Obraz Renoira jest typową sceną rodzajową – ukazuje słoneczne popołudnie i przyjemnie spędzających czas ludzi. Centralny punkty dzieła o układzie pionowym stanowi przywiązana do drzewa huśtawka, wokół której zgromadziły się cztery osoby. Znajdują się one na pierwszym planie: to mężczyzna zwrócony tyłem do widza, dziecko oraz kobieta opierająca się o huśtawkę. Zza drzewa wychyla się jeszcze jeden mężczyzna, jednak dobrze widoczna jest tylko jego twarz. W oddali można dostrzec przechodzące kobiety i mężczyzn, którzy jednak niemal zupełnie zlewają się z tłem.
Niesamowita kolorystyka dzieła Renoira polega głównie na kontrastach oraz wspaniałej grze świateł. Kolorystyczną dominantą pierwszego planu jest zestawienie białej, upstrzonej plamkami światła sukni z ciemnym strojem mężczyzny zwróconego plecami do widza, na które padają pojedyncze promienie spomiędzy drzew. Ciemnoniebieskie kokardy zdobiące damski strój kontrastują też z wszechobecną zielenią, naprzemiennie zaciemnianą i rozjaśnianą refleksami światła.
„Huśtawka” - interpretacja obrazu
Obecne na płótnie postacie nie zostały ukazane w sposób statyczny. Doskonale widać, że zachodzą między nimi rozmaite interakcje. Znajdujące się w centrum kobieta jest obiektem zainteresowania zarówno zwróconego do niej mężczyzny, jak i małej dziewczynki, która z pewnością chętnie skorzystałaby z huśtawki. Dość zagadkowa jest natomiast twarz mężczyzny wyłaniającego się zza drzewa – trudno określić, kim tak naprawdę jest. Być może to partner kobiety, który specjalnie dla niej umocował huśtawkę.
Dynamiczne jest także światło przedzierające się przez setki niewielkich prześwitów. Toczy ono niezwykle efektowną grę z kolorami strojów oraz roślinnością: rozjaśnia, zaciemnia, wydobywa nowe odcienie. Wszystko to dodaje obrazowi Renoira autentyczności, upodabniając go do przypadkowo zrobionego zdjęcia, odrobinę poruszonego (często w ten sposób opisuje się obrazy impresjonistów).
Dziś nie uważa się Renoira za typowego impresjonistę – nie tylko rzadko malował krajobrazy, ale darzył również wielką estymą historię malarstwa i dokonania najważniejszych mistrzów. Nie sposób jednak nie zauważyć, iż w twórczości francuskiego malarza bardzo znaczącą rolę odgrywały poszukiwania kolorystyczne oraz badanie światła, jego wpływu i znaczenia dla dzieła. „Huśtawka” jest takim właśnie obrazem – niezwykłym przedstawieniem pozornie zwykłej codzienności.